Mayday 2008 - Reflect Yourself

Reflect Yourself

Ook in Duitsland vierden ze op 30 april een groot feest; alle ravers verzamelden zich namelijk die dag in de Westfalenhallen in Dortmund voor het jaarlijks terugkerende Mayday.

Het feest van dit jaar kende liefst vier area’s; gevuld met vele grote en aansprekende namen. Denk hierbij bijvoorbeeld aan Sven Väth, Chris Liebing, Armin van Buuren, Adam Beyer, Pet Duo, Paul van Dyk en vele anderen. Veel verschillende stijlen dus, bovendien waren er dit jaar zelfs een aantal (Nederlandse) hardcore dj’s geboekt.

Voor de compilatie-cd van ‘Mayday 2008 - Reflect Yourself’ heeft men getracht een zo breed mogelijke cd samen te stellen, waarbij vele stijlen aan bod komen, zonder dat de onderlinge samenhang hierdoor wegvalt. Vanuit dit oogpunt is echter wel besloten geen hardcore te selecteren en kijkend naar de plek die de stijl inneemt binnen het concept (in heden maar zeker ook in het verleden) is dit een keuze die meer dan te begrijpen valt. Beide cd’s zijn gemixt, maar het betreft hier slechts wat simpel plakwerk van nummers die nagenoeg volledig op de cd staan. Het gaat er dus meer om de muziek niet te onderbreken, dan dat er mixtechnisch alles uit de kast getrokken wordt.

CD1

De opening van de eerste cd (‘Der Mond’ van Moonbootica feat. Jan Delay) doet lekker zomers en relaxt aan, mede door de pakkende vocals, en brengt daarmee gelijk goed de sfeer erin. Wat volgt zijn een aantal nummers die neigen naar Progressive House; niet echt opvallend maar wel lekker in het gehoor liggend. Bekende namen als Deadmau5 en (een remix van) The Disco Boys passeren de revue. Zeker laatste genoemde zijn op dit moment erg populair bij onze Oosterburen. Één van de opvallende namen op het eerste gedeelte van CD1 is natuurlijk Anthony Rother; een grote naam binnen de electroscene en een graag geziene gast op de Mayday feesten. Zijn ‘Don’t Panic’ (6 ) is een prima ‘no nonsense’ nummertje; niet te moeilijke maar lekker sfeervolle electro.

Ongeveer halverwege de cd schakelen we over naar het in Duitsland mateloos populaire minimal genre. ‘Fleur De Lis’ (7) en ‘Tele-Vision’ ( zijn rustige en mooie minimal tracks, daar waar ook zeker het ‘Kriechender Gunsel (Ajuga Reptans)’ van Dominik Eulberg er wezen mag. Zijn titelnamen zijn zoals altijd weer opvallend maar ook het nummer zelf onderscheid zich; soms dreigend en opbouwend, de andere keer weer gebruikmakend van rustige en warme melodieën. De afsluitende tracks van de eerste cd zijn ook van rustige aard. Het kabbelt een beetje voort, hier en daar met een funky inslag (de saxofoon van ‘Bine Compadre) maar echt spannend wordt het niet. Uitzondering hierop is echter ‘Gary’ van Alter Ego, wat een heerlijke plaats met zijn pakkende en meeslepende synths.

CD2

De tweede cd opent gelijk met twee grote namen, namelijk Chris Liebing en Technasia. De track van Liebing duurt liefst 11 minuten, maar verveeld eerlijk gezegd geen minuut. Het minimalistische ‘Puckelbop’ kent een opbouwend karakter en vormt daarmee een prima binnenkomer. Na de lekkere technotrack ‘Oxide’, brengt oudgediende Westbam wat meer pit in de mix met zijn ‘Bass Planet’. Een track met (de naam zegt het al) sterk aanwezige, pakkende en dreigende basslines. Lekker nummer! Ook het hierop volgende nummer is deels afkomstig van Westbam; samen met Klaus Jankuhn vormt hij namelijk Members of Mayday en brengen zij ons elk jaar onder andere een themesong en een liveoptreden op het Mayday feest zelf. De themesong van dit jaar, ‘Reflect Yourself’, staat als een huis. Daar waar de eerste cd al prima in orde was, volgen de sterke nummers elkaar bij cd twee al helemaal in rap tempo op. Bovendien is de tweede cd een stuk levendiger en swingender, zoals bijvoorbeeld ook bij de techtrancer ‘Starcase’ (5) van Ronski Speed het geval is.

Een oude bekende passeert de revue en wel ‘Doomsnight’ (6 ) van Azzido Da Base, onder handen genomen door Laidback Luke. Hij heeft dit op een verfrissende en swingende manier gedaan. Deze zomerse lijn wordt doorgetrokken door het hierop volgende ‘Let The Dream Come True’ (7) van Elton D. & DJ Ferrari. De cd word afgesloten met stevige hard-techno, ingezet door niemand minder dan Robert Natus. Gevolgd door namen als Kaoz, Amok en Sven Wittekind, stuk voor stuk gewaardeerde namen binnen het hard-techno genre, kunnen we concluderen dat het met het hardere werk op deze cd ook wel goed zit.

Outro

In de opdracht een qua muziekstijlen brede cd samen te stellen, is men zeker geslaagd; de Mayday 2008 compilatie cd geeft dan ook een vrij goede weerspiegeling van het feest. In vergelijking tot elkaar is de eerste cd wat vlakker, al kent het wel een aantal sterke uitschieters zoals ‘Der Mond’ en ‘Gary’. De tweede cd is echter wat levendiger en aansprekender, en kent in zijn totaliteit en wat hoger niveau.

Score: 80/100


www.mayday.de
www.zyxmusic.com