Balance 009 - Paolo Mojo

Paolo Mojo, oftewel Paul Bimson, is ‘one to watch’. Deze jonge vent zou een reizende ster moeten zijn in de housewereld. DJ’s zoals Sasha en Pete Tong noemen hem een uniek talent dat in de gaten moet worden gehouden. Niet voor niets werd Paolo Mojo in 2005 door Sasha’s booking agency gestrikt en mocht hij vaak in het voorprogramma van ‘the man like’ draaien. Maar wie is Paolo Mojo?

Paolo Mojo DJ’d sinds 1991 en heeft sinds die tijd in alle aspecten van de housemuziek ervaring opgedaan; als DJ, producer, promotor, label-eigenaar en clubber. In 2001 begon zijn carriére pas echt toen zijn mix ‘Music is Freedom’ uitkwam. ‘Music is Freedom’ is ook de naam van één van de twee labels van Paolo Mojo. In datzelfde jaar won Paolo de Muzik Magazine Bedlam competitie, alsmede de Rapture TV’s Homelands contest, waarmee hij veel felicitaties over zich heen kreeg van de groten der aarde. Met een Essential Mix op BBC1, welke Pete Tong hoog had zitten en een guestmix in de show van John Digweed op Kiss FM, kreeg Paolo Mojo’s carriére nog meer glans. Reden genoeg voor Balance om deze jongeling de nieuwe editie van hun cd-reeks te laten mixen. Balance strikt al jaren topjocks om kwaliteitscd’s voor hen te mixen. DJ’s zoals James Holden, Anthony Pappa en Chris Fortier gingen Paolo Mojo voor. Iedere cd zijn eigen stijl, waarbij de betreffende DJ alle vrijheid krijgt.

Audio
Paolo Mojo’s stijl is niet in één hokje te vangen, net zoals progressive housmusic dat niet is. Zomers, clubby, funky en ook techhouse-achtig…maar toch wel progressief. Dat is ook goed op beide cd’s te horen. Want wat te denken van de verscheidenheid van artiesten die op beide cd’s hun tracks ten gehore brengen? De eerste cd begint rustig met ‘Naughty Neighbour’ van Audiomontage. Clubachtig, zwoel. De klanken van Weekender met ‘Sunday Sessions’ doen meer denken aan een zondagmiddag chill-cd voor lekker aan het strand meteen glas rosé, Ibiza-style. Met ‘Speechless’ van Mish Mash komt de energie toch langzaam los, die uitbarst door de dancefloorfiller ‘Easy’ van Trick&Kubic. Deze twee jonge ‘Berliners’, a.k.a. Frank Hermann en Lars Niekisch, hebben met vocals van Valeska Rautenberg een regelrechte hit gescoord. ‘Hit’ is misschien ook wel het stempel welke je op ‘Wombat’ van de Wighnomy Bros zou kunnen plakken. Niet echt een plaat die je op deze cd zou verwachten, als je de vorige tracks hebt geluisterd. Hij past er ook niet echt tussen….zeker niet met de vocals van ‘Relationships’ van Harold Heath (de plaat ervoor) erdoorheen. Jammer. Ook ‘Transitions’ (nee niet de nieuwe cd van John Digweed!) van Underground Resistance kan daar niets aan veranderen, waardoor CD1 toch met een domper ten einde komt.


Dat Paolo niet alleen draait, maar ook produceert, is duidelijk. De eerste track van de tweede CD is dan ook de track ‘Ruckus’ in een speciale intro-edit voor deze Balance CD. Even later, als we doorklikken naar nummer vier, krijgen we de Buick Project Remix voorgeschoteld van hetzelfde nummer. Gelukkig blijven dan de vocalen achterwegen. Topper op de tweede cd is het al redelijk gedateerde maar niet minder lekkere nummer ‘The Drum’ van Oscar, ditmaal in de Hypnotique mix. De gecomputeriseerde stem met de hypnotiserende drums blijven altijd swingend. Als we naar het tweede deel van de tweede cd gaan lijkt Mojo op de nostalgische tour te gaan; een productie van Innercity, een productie van Der Dritte Raum, een productie van Dee Lite en het overbekende ‘I’ll be your friend’ van Robert Owens. De overgang van de laatstgenoemde in het altijd lekkere ‘The Sky was Pink’ van Nathan Fake is heerlijk! Ook de Micheal Mayer & Thobias Thomas Mix van ‘Maps’ van Ada is een gegarandeerde 'voetjes-van-de-vloer' plaat, waarmee Mojo aan het einde van de cd toch een iets andere weg inslaat. Met ‘2 Be Original’ van Sasha Funke zit er weer meer energie in. Opbouwen naar een knallend einde zit er alleen niet in, want met ‘Modern Eternity’ van Petter, nog een talent naast Nathan Fake uit de BC-stal, en het eigenaardige ‘La Ritournelle’ van Sebastien Tellier is de cd alweer afgelopen.

Conclusie
Paolo Mojo is volgens velen een ‘rising star’. Balance009 van zijn hand is een aardige cd, maar nog niet van een dergelijk niveau dat deze rijzende ster snel laat arriveren op de hoogste trede van het podium. Een zomerse cd ja, maar zonder echte hoogtepunten en met enkele eigenaardige platen die eigenlijk niet op de CD passen. Een aardige cd voor de zomerse uurtjes, maar niet meer dan dat.

Score: 67/100


http://www.paolomojo.com/