Stolen Cult – Extremism in Reverse – Chapter 2

Bij Noisj is diversiteit één van de peilers waarop het label groot is geworden. Diverse ander labels, waaronder Dark Descent, Red Fever Recordings en Dream Machine besteden hun distributie met plezier uit bij Noisj.nl. Één ding hebben alle artiesten op alle bijeen verzamelde labels gemeen: Ze worden maar met mondjesmaat gedraaid op de grote bekendere feesten. Zelfs in de Industrial area's hoor je maar weinig terug van wat hier uitgebracht wordt. Iets wat nu niet bepaald terecht is. Het afgelopen jaar en met name de afgelopen 2 maanden hebben we weer een hoop mooie en creatieve albums gezien, waarop juweeltjes van tracks staan. En het houdt niet op, want de volgende artiest heeft onlangs in november zijn tweede album uitgebracht. We hebben het hier over Bart Josten aka "Stolen Cult" en zijn album "Extremism in Reverse Chapter 2" het vervolg op het in april 2013 verschenen eerste album.

Stolen Cult
Bart is nog niet zo heel lang actief, maar heeft al wel een aantal releases op zijn naam staan die de aandacht trekken. Zo is er natuurlijk de "Ischaemia"-EP waarop hij samen met "Blackout" zijn eerste tracks "Muthaphukin Real" en "Where the Wolves at" de wereld in slingerde. Gevolgd door de "Noise Compressor" 5-tracker waarop ook het origineel van "Welcome to Jamcore" te vinden is.
Zijn stijl laat zich nog het best omschrijven als een combinatie van zware, pompende industrial en crossbreed, maar uitstapjes naar hard-techno schuwt hij ook niet. De ene keer langzaam, de andere keer vol up-tempo. Daarnaast schuwt Bart het gebruik van melige elementen niet. Zo eindigt hij "Muthaphukin Real" met een sample uit "New Kids" en bevat de track "Tequila" typische Mexicaanse riedeltjes terwijl de bassen als lood uit je speakers druipen.

Extremism in Reverse
Zijn eerste album "Extremism in Reverse" was een goede stap voorwaarts. Desondanks was er nog zeker ruimte voor verbetering. Iets minder van de hak op de tak mocht wel. Stolen Cult maakt namelijk muziek waar je je gedachten toch wel bij moet hebben om het af en toe te kunnen volgen. Gelukkig volgt in oktober 2013 de "Alkoholik"-EP samen met Suvjet. Een EP met o.a de tracks "Tequila" en "Secret Sence", waarbij de laatste, ondanks de knetterende drum&bass-drive, ook een bepaald rustelementje in zich heeft. Iets wat we nog niet eerder zagen in zijn tracks. Het is daarnaast altijd leuk om te zien dat iemand zich de moeite neemt om zijn favoriete 'tunes from the past' in een nieuw jasje te stoppen. Op de "History Class"-Ep verbouwt Stolen Cult o.a. "Up Yours", "Waitin' 4 Hardcore", "Dominator" en "6 Million Ways to die", waarbij die laatste er toch wel boven uit springt. Ook in 2014 gaat het alsmaar voor de wind voor Stolen Cult. Op PRSPCT XTRM brengt hij de "Overdose/MILF"-EP uit, Op Order66 de "Thoughts of a Mad Man"-Ep, daarnaast werkt hij nog samen met Stormtrooper en wederom Suvjet aan twee hardcore/crossbreed/drum&Bass combi's. Stuk voor stuk lekkere platen om te horen en waaruit blijkt dat Bart goed oplet wat er om hem heen gebeurt. Zijn sound wordt alsmaar dikker en volwassener. Wat we door alle EP's uit het oog verliezen, is dat hij natuurlijk ook aan zijn tweede album heeft gewerkt. Het resultaat "Extremism in Reverse Chapter 2" ziet in november 2014 het licht en mag zich vervolgens meten met albums van Gancher & Ruin, Meander, Micromakine, Sinister Souls en Switch Technique. Ga d'r maar aanstaan.

Chapter 2
Het album opent met de subtiele percussie van "Innocent Victim". Niet al te lang daarna neemt een crossbreed drum-loop het over, gevolgd door een aantal strings zo halverwege de track, die de harde beats compenseren met een stukje emotie en gevoel. Dit is hele andere koek dan wat we tot nu toe gehoord hebben van dhr. Josten. Gelijk daar achteraan krijgen we een re-edit van "Welcome to Jamcore". Een plaat die goed los gaat en vol zit met reggae-samples en een flinke partij breakcore. De hard-techno basslines uit het origineel zijn vervangen door de karakteristieke distorted spletterbass die Stolen Cult wel vaker gebruikt. Daarnaast is alles gewoon goed opgepoetst. Op drie vinden we "Testing Drums". Als er 1 titel niet uitgelegd hoeft worden is het deze wel. Alles aan deze plaat is smerig en bedekt met een dikke laag modder, zelf de melodie die halverwege ook nog even mee mag doen, is aangescherpt om je oren flink te pijnigen. Het daarop volgende "Gift of Life" klinkt dan weer een stuk 'schooner', ondanks dat ook hier flink aan de knoppen wordt gedraaid om een scheurend stuk ijzer te simuleren. Stoere drum&bass, mede dankzij de inbreng van maatje Suvjet. Met "Strictly Hardcore Underground VIP" gaan alle registers weer open. Dit zou niet misstaan in een setje van Negative Audio Live. Ruimtelijk, industrieel en een tikje melig dankzij de hip-hop-samples en jaren-'60 "Green Hornet" melodie zo halverwege de track. "The Secured" sluit hier prima bij aan. Ook deze track is duister en ruig. Ratelende drums en sinistere geluiden zijn de opmaak naar een daverende crossbreed track.

"Lord of Darkness" is een track die we twee keer tegen komen, zowel het origineel van Suvjet als de Stolen Cult Remix. Het moge duidelijk zijn dat het pakkende origineel een stuk heftiger is, nadat Stolen Cult zich ermee bemoeid heeft. Tussendoor volgt het dramatische "Natural Disaster". Begint deze track nog redelijk rustig, het andere moment gaan de bass-schuiven vol vermogen open. Dankzij de vocal-samples en melodie kent deze plaat uitzonderlijk veel sfeer vergeleken met de andere tracks op het album. De laatste 2 tracks breken af wat er nog over is van de spreekwoordelijke muur van verzet. "Kill Them All" opent nog subtiel maar verandert in een keiharde sloophamer. Dankzij de pakkende beepjes loopt deze track als een trein. In de terechte afsluiter van het album "Stainless Steel" komen we een aantal zeer herkenbare DMX-samples tegen de ook te horen waren in "Outblast – Fuck What U Heard". Tezamen met de razende basslines vormen ze een track die je laatste beton-barrière finaal aan gort ramt.

Conclusie
11 tracks, een portie energie waar je van achterover slaat en een gesloopt paar speakers. Dat is het resultaat van "Stolen Cult – Extremism in Reverse Chapter 2". Vergeleken met eerder werk heeft Bart Josten hier een hele grote stap voorwaarts gemaakt. Zijn geluid is zuiverder, meer geordend en vooral meer spraakmakend dan voorheen. Basslines en bijgeluiden zijn veel beter op elkaar afgestemd, waardoor het album een aantal zeer sfeervolle tracks rijk is. Daarnaast mag de bijdrage van Suvjet natuurlijk ook niet onbesproken blijven. Juist de combinatie van zijn drum&bass en de ruige spletterbassen van Stolen Cult zorgen voor een mooi contrast. Denk maar aan de olifant die subtiel door de porseleinwinkel probeert te manoeuvreren, maar uiteindelijk toch de boel omver kegelt. In z'n geheel kan dit album zeker de concurrentie aan met werk van eerder genoemde artiesten. Hou je van ruig met een ieniemienie subtiel tintje, dan is dit album zeker voor jou.

Score: 80/100

www.noisj.nl
noisjnl.bandcamp.com/album/stolen-cult-extremism-in-reverse-chapter-2