House of Black Lanterns - Kill the Lights

House of Black Lanterns (Dylan Richards) brengt zijn debuut album uit, 'Kill the Lights'. Vol techno, electro en deephouse, met invloeden van dubstep en drum & bass. Eerder werkte deze man onder de namen King Cannibal en ZILLA, waarmee hij bekend werd. Naar eigen zeggen vertegenwoordigt elk alias een bepaalde periode uit zijn leven. Dit album heeft een (voor hem) heel nieuwe stijl en gaat vooral over zijn vrijheid; wat hij van zijn leven wil maken.

'Beg' is de eerste track. Zingende strings en een donkere bass vormen de intro naar een relaxte techno beat. Spookachtige vocals maken het een duister geheel. 'Broken' volgt, wederom een lekkere techno track. De bass is eenvoudig, rolt gestaag onder de beat en robotachtige (dubbelstemmige) voicesamples. Strings vallen tegen het eind bij en brengen ons bij 'Shot You Down'. Heldere vocals van Lenni Ward zweven over een minimal beat, hier en daar wat synthstabs. De bass en beat worden halverwege wat voller, een goeie electro sound. 'Thruth & Loss' gaat van start met ruwe strings welke worden bijgestaan door een diepe bass en electro percussie. De dubstep beat is relaxt en maakt even pas op de plaats in een break, waar enkel de strings over blijven om vervolgens weer door te bouncen. We blijven in de dubstep sfeer in 'I'll Wait for You'. Metallic sounds en stabs sneren over de gonzende bass en electrische percussie.

In track zes, 'Never Sleep Again' stappen we in de wereld van techhouse. Via de vocals van Juakali en stuwende bass komen we bij een korte break. Naar het eind bouwt de boel op naar een vol geheel met keystabs en een pizzicato loop. 'Rolling Thunder' is wat steviger, een duistere voicesample en flat kick leiden ons naar een minimal tech beat met industriele sounds op de achtergrond. De bass bestaat uit donkere, zwevende chords. Gaandeweg komen wat stabs en strings bij, een gliss-sound blaast ons naar track acht, 'You, Me, Metropolis'. Een simpele stringloop brengt ons met een zagende bass naar een vette drum & bass beat, bijgestaan door delayed lead en keyloop. In de outro spelen nog wat voicesamples. In 'Names' horen we opnieuw de vocals van Lenni Ward. Over een galmende bass en enkel een rustige kick. Even verder een fill met rimshot en zachte stringchords, waarna we terug in de chille sfeer komen met een simpele keyloop. Duister, mystiek en diep. De een na laatste track, 'Pale December' is zeker zo mystiek. De intro doet vermoeden dat een drum & basstrack volgt door de percussie, maar de beat blijft uiteindelijk minimaal. De vocals van Rudi Zygadlo zijn dubbel gezongen en zweven prachtig over de ambient sfeer. Halverwege valt een gitaar riff in, welke ons scheurend naar het einde leidt. De afsluiter van het album is weer een dikke vette techno track. 'The Walls are Closing In' heeft een donkere aanhoudende bass en een zware beat. Metallic sounds en een duistere voicesample en een keyloop vormen de eerste helft, waarna de beat voller wordt en industriele sounds bijvallen.

Conclusie; een zeer afwisselend album, waar zowel technisch als muzikaal veel talent in zit. Goeie dansbare tracks en heerlijk om naar te luisteren.

Score: 86/100

www.fabriclondon.com
www.facebook.com/House-of-Black-Lanterns
soundcloud.com/houseofblacklanterns