Disclosure – Settle

Er is in het grijs en grauwe Verenigd Koninkrijk al een aantal jaar het een en ander gaande in de oplevende house scene. Er is een nieuwe stroming house aan het groeien vanuit de Engelse undergound die diverse elementen uit een breed spectrum aan stijlen bij elkaar trekt. Een vette blend van o.a. oldschool, deep- en techhouse, garage, drum&bass en dubstep heeft een nieuwe breedgewortelde en aan populariteit winnende stroming in gang gezet die recentelijk voorzichtig getypeerd wordt met de veelzeggende term 'UK Bass'. Het Britse eiland is tegenwoordig een kweekvijver voor jonge, getalenteerde en excentrieke muziekmakers (ik noem een Dusky, George Fitzgerald, Eats Everything, Maya Jane Coles, Julio Bashmore) die schijt hebben aan de traditionele hokjes en de grenzen ervan keer op keer weten uit te gummen. Twee van die eigenwijze gastjes zijn de Engelse broertjes Guy (22) en Howard (19) Lawrence die samen het duo Disclosure vormen. Ze begonnen zo'n 3 jaar geleden als studiobroers en hadden als fervente dubstep fans een paar bescheiden soulvolle en melodiedoorspekte drum&bass/dubstep/house geïnspireerde releases (o.a. Offline Dexterity; Tenderly) waarbij ze met hun 'The Face EP' in 2011 flink doorschoten in de lagen van de gevestigde orde der house. Disclosure ging begin vorig jaar van 'lauw' naar de status 'heet' met hun gave remix van Jessie Ware's 'Running' en dankzij hun eerste echte single 'Latch' verworven ze de status 'smoking hot'. Inmiddels is hun debuutalbum 'Settle' net een paar weken uit en voel ik mij bijna bevoorrecht deze funky bom onder de loep te mogen nemen.

When a fire starts to burn…

De introtrack is naadloos verweven met het eerste nummer 'When A Fire Starts To Burn'. Hierin is een gedeelte gesampled, iets dat veelvuldig is gedaan op deze schijf, uit een van de motivational speeches van oud American football speler en spraakwaterval Eric Thomas. Niet dat het werk van Disclosure enige motivatie nodig heeft, want de vanaf de eerste prikkelende jackin' beat staat 'Settle' in vuur en vlam. Het album heeft je dan goed bij de kladden en vervolgt zijn weg gestroomlijnd op onvervalste Disclosure manier. Hoewel de boys niet echt een bepaald vast type sound hebben is hun brede mix van hoofdzakelijk nieuw gebrachte garage en oldschool house met zo nu en dan wat drum&bass en electro invloeden wel enorm herkenbaar. Het klinkt fris, vet, een tikkeltje retro maar bovenal onweerstaanbaar groovy.

Aardig wat van de nummers op dit debuut bevatten vocalen van talenten even groot als de gebroeders Lawrence zelf, wat het samen met de onweerstaanbare tunes echte monsterhits maakt die geschikt zijn voor een breder dancepubliek én bijvoorbeeld via de radio een groter publiek zullen gaan opslokken. Zo moet goed oplettend, radioluisterend en danceminnend Nederland al wel bekend zijn met de singles 'Latch' (met Sam Smith) , 'White Noise' (met AlunaGeorge) en het hier zeer recentelijk gedropte 'You & Me' (met Eliza Doolitle). Maar het blijft toch jammer dat er nog altijd veel te weinig aandacht besteed wordt aan deze opkomende bass/house stroming, zeker als je kijkt naar de landen om ons heen. Als dat eenmaal gebeurt dan ligt de weg wijd open voor potentiële singles als het zinderende 'Defeated No more' (met Edward Macfarlane), het soul/jazz-volle 'Voices' (met Sasha Keable, zie filmpje) en het hartstochtelijke 'January' (met Jamie Woon). Vooral die eerste heeft iets onweerstaanbaars sexy's dankzij de opwindende r&b en techhouse flow.

Degenen die bekend zijn met de oudere releases van de broertjes zullen duidelijk een positieve ontwikkeling bespeuren. De soulvolle en soms pop-achtige vocalen samen met duidelijk hoorbare verbeterde productieskills heeft geleid tot een tot in de puntjes verzorgde, authentieke en verfrissende sound waar het plezier vanaf spat. Zo heeft iedere track een woofer uitdagende bassline van heb ik jou daar en zoeken de ritmische percussies het vaak in de techhouse ('F For You'), garage ('Stimulation') en r&b hoek ('Second Chance'). Grappig is dat Kelis' 'Get Along With You' aan stukken getrokken werd en opnieuw in elkaar gezet is in 'Second Chance' met heen en weer gepitchte vocalen van (de nu onherkenbare) Kelis. Aan de andere kant creëren ze met hun eerste officiële samenwerking met Jessie Ware een drammende techno-electro cross-over en krijg je bij het vrolijk en grappige 'Grab Her!' een vlotte mix van techhouse, oldschool en house. Als kers op de taart is daar het emotioneel deep-house geïnspireerd downtempo nummer 'Help Me Lose My Mind' met de door merg en been gaande stem van London Grammar. Het is een schandalig mooi einde van een vette luistertrip die 'Settle' zijn luisteraars biedt.

Gesetteld met Settle

Via de toenemende populariteit van het overkoepelende UK Bass genre en de onweerstaanbare en de niet te versmaden groovy beats op hun debuutschijf ligt de weg naar eeuwige roem open voor de Disclosure broertjes. Met hun speelse 'Settle' hebben de gebroeders Guy en Howard Lawrence hun brede en herkenbare sound vol oldschool house, garage, drum&bass, r&b, electro en techhouse tot een ware climax ontwikkeld. Hoewel ze met veel van hun nieuwe (vocale) platen een groter publiek proberen te veroveren, is hun sexy materiaal dus niet alleen prima geschikt voor de betere radiostations, maar zeer zeker ook voor de clubs en festivals. Ik hoop dan ook van harte dat helden als Disclosure in Nederland de onwijs cheesy 'Dirty Dutch' achtige dance richting kliko gaat verdrijven zodat we eens naar fatsoenlijke en originele house kunnen gaan luisteren. Die potentie is er, maar waar men sowieso niet omheen kan is dus dat 'Settle' gewoon dé shit van 2013 is!

Score: 95/100

www.disclosureofficial.com


Ps: Mocht jij net als ik helemaal in de ban zijn van 'Settle', check dan als de wiedeweerga de 'Deluxe' editie van het album. Hier vind je o.a. de dikke remix van Jessie Ware' 'Running' en het supergaaf uitgewerkte 'What's In Your Head' waarbij de melige basis van de track een stel kreunende pornowijven is.