DJ Koze - Amygdala

De in Hamburg gevestigde, oorspronkelijk uit de hiphop afkomstige Stefan Kozalla, onder het dans georiënteerde publiek beter bekend als dj Koze, brengt een nieuw album uit genaamd Amygdala op Pampa records. Op ditzelfde label scoorde hij onlangs een grote hit met zijn remix van Herbert's It's only. Naast zijn succesvolle releases op Pampa wordt Koze gezien als een van de meest vooraanstaande Kompakt artiesten en wordt hij geroemd om zijn remixes voor Chicks On Speed, Rah Band, Battles, Matias Aguayo, Lawrence, Efdemin en Matthew Dear. Laatstgenoemde voorziet op Amygdala de vocals op maar liefst twee tracks.

Naast de collaboraties met Matthew Dear wordt Koze op Amygdala bijgestaan door grote namen als Apparat en Caribou. De eerste track van het album, genaamd 'Track ID anyone?', een verwijzing naar een veelvoorkomende leus in de reply sections van Youtube en Soundcloud, is een warme, sfeervolle binnenkomer op Amygdala. De vocalen van de Canadese Caribou sluiten naadloos aan op de mellow beat van Koze. De tweede track met Apparat heeft wederom een zacht karakter en heeft de herkenbare, milde minimalistische breakbeat die we kennen van Koze's It's only remix.

Koze wijkt niet af van de milde toon die hij aan het begin van het album zet. De tracks 'Magical boy', 'Das Wort' en 'Homesick' blijven in dit diepe warme spectrum. 'Magical boy', een samenwerking met Matthew Dear, springt hieruit door Dear's verkwikkende robot-poëzie en wederom een indringende beat van Koze waar op ingenieuze wijze blaasinstrumenten in verwerkt zitten. 'Das Wort' en 'Homesick' zijn wat slomer van aard, en de vocalen op de tracks van respectievelijk Dirk van Lowtzow en Ada voegen minder toe en neigen wat naar het pseudo-poëtische. Bij de track 'La duquesa' komt er weer wat meer vaart in het album, een lijn die Koze doorzet in 'Marilyn whirlwind', de absolute knaller van Amygdala. Onder een razende beat met prikkelende gitaar loopjes horen we de tekenende woorden terug die Koze ook gebruikte voor zijn Efdemin remix van 'There will be singing: 'You can never explain to someone who uses god's gift to enslave that you've used god's gift to be free.'

Wat over het hele album genomen opvalt is de totaal eigenzinnige produceertechniek van Koze: hoogstaand muzikaal, met tal van samples en onnavolgbare sounds die pas echt tot de luisteraar doordringen na meerdere luisterbeurten. Dit alles onder de meest organisch klinkende beats waar een zeldzaam soort flow in zit. 'My plans', de tweede track met de vocalen van Matthew Dear en de titeltrack Amygdala springen hierin het meest naar voren en zijn verreweg de meest betekenisvolle, diepgravende platen van het album. De daarop volgende 'Ich schreib der ein Buch' is dan weer minder interessant en de vocalen van Hildegard Knef spreken weinig tot de verbeelding. (Wenn ich Mut hab, schreib ich dir ein Buch / vielleicht kein Meisterwerk, vielmehr ein Versuch)

Bij de beoordeling van het album moet gezegd worden dat tracks als 'Das Wort', 'Homesick' en 'Ich schreib der ein Buch' af en toe een beetje de vaart eruit halen. Een beukende afwisseling als Marilyn Whirlwind had dan ook best wat vaker gemogen. Desalniettemin is Amygdala is een fantastisch album. Koze neemt je mee naar een totaal andere realiteit, en zoekt als geen ander de grenzen op van hoe ver je kan gaan in het warme, melodieuze zoetsappige. Dat hij daarbij af en toe een grens overgaat hoort erbij, en is hem absoluut vergeven.

Score: 77/100

www.djkoze.de
www.pamparecords.com