A Nightmare in Rotterdam "Never Sleep Again"

Intro

A Nightmare in Rotterdam is sinds begin vorig jaar wel helemaal terug van weggeweest. Op 28 februari vorig jaar vond er sinds lange tijd namelijk weer een Nightmare plaats. Het feest was een groot succes en een vervolg kon dan ook niet op zich laten wachten. Op 11 december konden we ons weer laten meenemen in de kwade dromen van Freddy Kruger. Net als bij de één na laatste editie, is er ook deze keer weer een compilatie-cd verschenen, samengesteld door niemand minder dan Neophyte en Panic.


Audio

A Nightmare in Rotterdam - Never sleep again; een dubbelcd (met losse nummers) welke op dezelfde manier is ingedeeld als het feest zelf. Dit wil zeggen één cd (zaal) met voornamelijk oude hardcore, ‘Early nightmare’ genaamd en één cd met nieuwe hardcore, ‘Present nightmare’ genaamd.

De Early nightmare (de eerste cd) begint verrassend met ‘Outside world’ van Sunbeam. Net als ‘Hardcore vibes’ (track drie) is dit meer een rave achtig nummer. Hoewel er vroeger vast wel eens van dit soort nummers op een Nightmare feest gedraaid zullen zijn, kun je je afvragen of het binnen het concept past. Deze wat vrolijkere noot op de cd wordt overigens ook onder andere nog voortgezet door ‘Life is like a dance’ van Paul Elstak.

Opvallend is het grote aantal Rotterdamse producties op de cd, zoals de nummers van bijvoorbeeld Hard Attack, Euromasters, Neophyte en Evil Maniax. Verwonderlijk is dit overigens niet, want A Nightmare in Rotterdam is natuurlijk een echt Rotterdams concept. Hoewel de cd wat vrolijk en ‘soft’ begint, staan er op de cd ook genoeg hardere nummers. Denk hierbij bijvoorbeeld aan ‘Alles naar de klote’ en ‘None of ya left’, maar ook het einde van de cd met ‘Fucking hostile’ (van Lenny Dee) en ‘Mellow moenie mauwe’ (Bodylotion) mag er wezen. De rest van de cd wordt gecomplementeerd met een aantal klassiekers (Slave to the rave, Allright now here we go), maar ook wat wellicht minder bekende nummers die zeker een plaatsje op deze cd verdienen (Rotterdam bitch, Here we go again).

Ook op de Present nightmare (de tweede cd) vinden we veel ‘Rotterdamse nummers’ terug, waarbij met name Evil Activities en Neophyte een erg voorname rol spelen. Aan liefst zeven nummers (van de twintig) zijn zij te linken. Zo hebben we daar onder andere ‘A way of life’, deze keer door Promo onder handen genomen. Dat Sebastian Hoff dit nummer geremixed heeft is duidelijk te merken aan de wat meer industriële geluiden in het nummer. Het doet echter geen afbreuk aan het origineel. Ook het nummer ‘Back on track’ van beide heren mag er zeer zeker wezen. Het is erg energiek en kent een lekkere ‘drive’. Tenslotte zou ik ook nog de Tha Playah remix van ‘Do you like bass’ eruit willen lichten. Een erg lekker nummer met daarin allerlei samples van andere Evil Activities nummers erdoorheen, mooi gedaan.

Op de cd vinden we ook onder andere nog een nummer van Promo zelf. Met het nummer ‘Still got it’ grijpt hij terug naar het geluid van zijn ‘Last men standing’ album. Opmerkelijk is het ook om een nummer van techno grootheid Dave Clarke tegen te komen. Onder de alias Fly by wire heeft hij eens het nummer ‘Alkaline 3dh’ geproduceerd, welke door Catscan tot een opzwepend industrieel plaatje is verwerkt. Samen met tracks van talentvolle producers als Tha Playah & DJ Dazzler en Mental Wreckage en gevestigde namen als Tommyknocker en The Viper is de Present nightmare compleet.


Outro

A Nightmare in Rotterdam - Never sleep again, is een vrij aardige cd, niet meer, maar zeker ook niet minder. Het is geen wereldschokkend album, maar bevat wel de nodige tracks die de moeite waard zijn. De eerste cd vind ik een beetje tegenvallen. Er staan wel een aantal erg lekkere nummers op, maar dit zijn nou juist net de nummers die al zovaak op verzamel cd’s zijn uitgebracht. Ik zie de meerwaarde er niet van in om dit nu wederom te doen. Dat er losse nummers op de cd gezet zijn, vind ik overigens ook jammer. Het gaat hier om oudere nummers, die iedereen inmiddels wel in zijn bezit heeft (de oude garde), of er in ieder geval wel aan kan komen (voor de nieuwe garde), dus wederom geen meerwaarde. Had er dan een leuk mixje van gemaakt of iets dergelijks. De ‘ravetracks’ en ‘Life is like a dance’ vind ik ook totaal niet in het concept passen en sla ik dan ook consequent over.

Is er dan niks positiefs te melden over de eerste cd? Jawel hoor, wat ik bijvoorbeeld wel een goed punt vind, is dat er dit keer eens een ander nummer dan ‘Boy’s interface’ of ‘The beat is flown’ van DJ Rob gebruikt is. Mensen denken vaak dat dit de enige twee noemenswaardige nummers zijn die hij geproduceerd heeft, maar er zijn nog genoeg andere goede nummers van zijn hand afkomstig, waarvan dit er in mijn ogen eentje is. Ook de aanwezigheid van ‘Go get busy’ doet mij goed, dit blijft namelijk één van mijn favoriete nummers, net zoals ik deze oude nummers van The Stunned Guys ook altijd erg kon (en kan) waarderen.

Opzich hou ik niet zo heel erg van de huidige mainstream hardcore, maar op de tweede cd staan toch een aantal nummers die ik wel de moeite waard vind. Vooral de tracks uit de Neophyte stal spreken mij zeer aan. ‘A way of life’ heb ik altijd al een lekker nummer gevonden, ‘Back on track’ heeft een lekker tempo en het gebruik van de samples in de remix van ‘Do you like bass’ vind ik goed gedaan. Exlxaxl blijft ook altijd aangenaam om te horen, al is het stemmetje in het begin van deze remix wel een beetje kinderachtig uitgewerkt. Catscan bewijst wederom goede tracks te kunnen produceren en ook namen als Tommyknocker, Promo en Tha Playah & DJ Dazzler leveren degelijke tracks af. Ook op deze cd helaas een aantal standaard en onoriginele nummers, maar al met al toch een cd die het nodige te bieden heeft.