Verslag van Project: Hardcore.nl, 4 november 2006

Eindelijk was het dan zover: 4 november. Beloofte een mooie dag te worden. We hadden allemaal superveel zin in het feestje van die avond: Project Hardcore in SilvreDome te Zoetermeer.

Eerst nog overdag werken in mijn sportzaakje, maar daarna was het dan echt zover. Het feit dat de band van mijn fiets opeens leeg liep en ik dus een klein uur met de fiets aan de had heb mogen lopen om deze vervolgens te herstellen mocht de pret ook niet drukken.

Om half negen opgehaald door Thijmen en Daan en dan naar het station. Robert stond al te wachten, Bobby kwam er aan en toen kreeg ik opeens te horen dat Jip niet kon, aangezien hij ziek was. Balen, ik vond het kut voor je man!
Robin had last-minute met zijn werk (waar hij rond 2100u nog was) nog een dealtje gesloten zodat hij het laatste kaartje nog kon benutten. Achteraf een zeer goede keus.

Maargoed, met nog enigszins vertraging door het eerder genoemde geregel vertrokken we vanuit ons thuisbasisje Heemstede. Waar het stuk Heemstede - Den Haag CS erg rustig was werden we in de laatste kilometers van de reis nog vergezeld door een groot aantal mede PH-bezoekers. En nadat we eenmaal aangekomen waren, met dank aan de pendelbussen, moesten we alleen nog maar de jassen in kluisjes leggen en even het gebruikelijk controleritueel doorstaan.

Ondertussen waren we Sophie ook al tegen het lijf gelopen en kon het feestje beginnen. Hoewel mijn mobiele klok beweerde dat Headbanger nog draaide kreeg ik de indruk dat we met het begin van Dione zijn set binnenkwamen. En geen onaangename verwelkoming.

Vervolgens zijn er nog flink wat setjes langsgekomen, maar de laatste tijd laat mijn geheugen me na de feesten geregeld in de steek en dus kan ik ook niet veel over de setjes zeggen.

Offensive was wel lekker bezig, en Panic en Tha Playah volgde hen goed op. In deze twee setjes werd er erg lekker gedraaid. En toen werd het tijd voor de tweede live-act: Masters of Ceremony. Wederom staat dit nog als goed in mijn geheugen en even voluit 'recht uit de ondergrond' meebrullen is altijd gezellig.

Vervolgens was het tijd voor Nosferatu en The Viper. Hoewel ik er de volle tijd naar heb geluisterd kan ik niet meer zeggen welke platen zij op de draaitafel voorbij lieten komen, noch hoe zij dit deden. En dat ik vervolgens onbewust me de hele liveset van Noise Suppressor door de neus lieten boren vond ik niet echt leuk. Ik ben er toen wel achter gekomen hoe The tunnel of rave eruit zag. Een erg leuk zaaltje en hier werd ook erg verdienstelijk gedraaid.

Voor Catscan en Outblast was ik wel weer op tijd terug. gelukkig maar want wederom kregen we een lekker setje te horen. En toen kwam Promo: live. Hier had ik me erg op verheugd, maar totaal onverwacht bleek de set niet aan mijn verwachtingen te voldoen. Het klonk wel lekker, maar met nummers zoals 'among the best' en 'we have got tot advance' werd ik niet in de gehoopte extase gebracht.

En toen was het alweer tijd voor de één na laatste act: Ophidian. Hoewel ik deze niet geheel meegekregen heb, mede door de erg goede draaikunsten die in zaal 2 getoond werden, staat deze set me nog als erg goed bij; toch nog even 'the mine' mogen horen. En aangezien ik de avond naar mijn gevoel niet zo veel van mijn danskunsten heb laten zien ging ik ook erg lekker los die tijd. We waren er ook allemaal helemaal klaar voor toen het krachtduo Partyraiser / Unexist aantrad:

Er waren nog drie kwartier over en het was aan hen bedoeld om iedereen die nog energie over had dit alsnog te laten verliezen voor het betreden van de uitgang. En dit deden ze goed. Partyraiser begon met het vertrouwde Assassins, en dit beviel in mijn ogen iedereen wel.
Vervolgens kwamen nog nummers zoals 'Unexist will break your face' en een lekkere harde 'fingerz' voorbij en toen was het feest alweer voorbij. Een zeer geslaagd feest en ook met oa de harde kern van de partysletjes heb ik me daar erg goed vermaakt. De locatie beviel mij ook wel. Echter stootte ik meerdere malen mijn kop aan het feit dat de zaal links en rechts identiek waren. Dit betekende dus ook dat ik tevergeefs weer in de verkeerde hoek van de zaal het gezelschap zocht. Gelukkig was het publiek in die hoeken ook erg vriendelijk; voor de sfeer kreeg het feest dan ook een zeer ruime voldoende.
Zo liep ik al recenserend de zaal uit en toen restte ons nog maar een ding: de terugreis.

Al vroeg in de terugreis werden bobby en robin van ons gescheiden. Zo bleef uiteindelijk een klein groepje over op station Heemstede-Aerdenhout. Thijmen, Daan, Robert, Sophie en ik.
Daar waar Thijmen koos voor de rechtstreekse rit naar huis gingen wij nog even bij Daan een kop koffie drinken. Echter heerste de luiheid alom en wisten we elkaar nog wel tot het eind van de middag te vermaken.

Eenmaal thuis gekomen moest ik na het langverwachtte bad nog even proberen wat voedsel weg te werken. Vervolgens maar even achter de computer gesprongen en uiteindelijk gekozen om mijn schrijfkunsten op Partyflock te tonen.

Al met al een geslaagd weekend; het was een zeer goed feest en had ook een supergezellige groep om me heen: iedereen bedankt!
En dan beginnen nu toch echt de kriebels om mijn bed in te duiken op te komen.