Zon niet de enige uitblinker op uitmuntend 909 Festival

Vorige week waren de weersvoorspellingen de zaterdag wisselvallig. Met lichte angst keken we dan ook uit naar een wellicht druilerig 909 Festival. Maar niets was minder waar. Een hardwerkende zon en een batterij aan fantastische dj's zorgden voor een hoogtepunt in mei.

Precies tien jaar geleden vond het eerste 909 Festival plaats. Als eerbetoon naar de legendarische drumcomputer bouwde de organisatie een groot podium aan het einde van het Amsterdamse Bos. Nu, tien jaar later, zijn er inmiddels drie areas op een andere locatie in datzelfde bos.

Eenmaal aangekomen op de locatie ziet het er mooi uit. Vlak na de ingang vinden we de grote Area 1 en verscholen in het bos zijn nog twee areas te vinden, waarvan de derde area vlak naast een beekje later onze favoriet blijkt.

Na een kort rondje over de verschillende areas beginnen we bij 909-veteraan Vince Watson. De tweede area, waar de dj draait, is ingekapseld in een houten geraamte. Daardoor krijgt het een intiem gevoel, iets wat de rest van de dag ook bij de andere areas terugkomt. De Schotse dj zorgt voor een fijne opening met behoorlijk wat spacey en uplifting technoplaten.

Als Sandrien het niet veel later overneemt is het al gezellig druk bij de stage. We kijken vervolgens verder bij de kleinere Area 3, waar Nuno dos Santos te vinden is. Precies wanneer Nuno de Josh Hypnotic Interpertation van [Harry Romero's 'I Go Back' draait begint de zon volop te schijnen. De sfeer zit er eigenlijk meteen goed in. De Utrechtse dj zet een set neer die het best te beschrijven valt als een Henrick-Schwarz-achtige-vibe. Veel vocalen, funky deuntjes en trillende bassen.

Als vervolgens 'Feeling This' van Jorge Luis Revilla Pulcha voorbij komt, kan de sfeer niet meer stuk. De track past zo goed in het moment, dat er geen stilstaande bezoeker bij Area 3 te vinden is.

Iets verderop bij Area 1 is het inmiddels ook druk geworden. Ondanks berichten over personeelstekorten valt het overigens bij de bars en eettentjes wel mee qua drukte. Nergens hoeven we te lang in de rij te staan om aan de beurt te komen. Als Sven Väth het overneemt proberen we een beetje vooraan te komen. Sven is er niet vies van om de muziek zo nu en dan stil te leggen en helemaal opnieuw op te bouwen. Het zorgt ervoor dat er hier en daar wat spanning in de set te vinden is.

Ook de platen van de Duitse dj doen het goed. Zo horen we onder anderen het knallende 'Higher' van Mr. Brooks. Als er opeens allemaal telefoons rondgaan met alarmerende buienradarschermpjes schieten een hoop mensen naar de bars, kluisjes en entree om even te schuilen. Het zal de sfeer uiteindelijk niet verpesten, want binnen een kwartier staat iedereen weer op zijn vertrouwde plek.

Iets later nemen we nog een kijkje bij Rødhåd die op acid grenzende platen durft te draaien. Een van de hoogtepunten van de dag is ongetwijfeld Nina Kraviz op Area 1. Op een festival als 909 doet een plaat als 'House of God' van DHS het altijd goed. Het tempo gaat er flink op en wanneer ze 'Out of Control' van Andy Farly mixt met 'See-Saw van Carbine' staan er breeduitlachende festivalgangers tot het zicht reikt.

Het slotstuk voor onze 909-ervaring was Kevin de Vries op Area 3. De Duitse dj doet alles wat we na zo'n zonnige festivaldag willen hebben: heerlijk rammen. Ondertussen is er aan de overkant van de beek een buurtbewoner komen te staan die nog even van de laatste platen meegeniet en minstens zo hard danst als ons. Ook dat is 909 Festival.

Enthousiast geraakt en houd je ook van de wat rustigere house van (o.a.) Stimming en Solomun? Dan viert Nobody is Not Loved op hetzelfde terrein aanstaande zaterdag ook een festival.