Verslag van Noize, 5 februari 2010

Jeej! Noize is Back! In de aankondiging, ofwel bij het stukje bij beetje geven van ondersteunende informatie op partyflock door betrokkenen binnen de organisatie, zag ik al dat we onder gingen hakken vandaag. Niet in de grote zaal dus, maar zoals GBBR ooit begon in de kleine zaal, die ik hierbij doop tot "De Kelder".

Met aardig wat bieries naar binnen gewerkt stapte ik rond 10 op de fiets. Met een hasjie op de lip vertrok ik richting de stad. Uiteindelijk kom ik aan in de Dynamo, en wat schetste mijn verbazing? Allemaal van die rockers vulden die hal. Ik dacht: zit ik hier goed? Zag geen herkenbare mensen. Ik nog effe gepartyflocked om te checken of ik wel goed zat. Ja dus. Zou het dan toch die ingang met metaaldetector zijn? ja dus. Vind 't trouwens wel funny dat die krengen de metalen pin in mijn duim niet constateren.

Wat ik wel heel erg kut vond was de garderobe. Op de begane grond zeiden ze dat we beneden onze jassen kwijt konden, eenmaal beneden aangekomen trof ik een kapstok aan. Ik kon mijn jas, waar ik maarliefst 30 euro (! ) aan heb uitgegeven, aan een onbewaakte plank hangen. Nadat ik mezelf daartoe over kon halen, liep ik de zaal in. Eerst aan 't bier! Ik was nog een beetje slapjes, mijn armpjes hingen er maar zwakjes bij. Ff shoppen dan maar, lekkere joint in m'n bek sodemieteren om daarna heerlijk te spaceyrossen met Endonyx. Relaxte platenkeuze, lekker ros ros hak hak. Liking it! Maar ik miste iets. drank. en niet zomaar drank. Smirnoff Ice! Toen ik die drank herontdekte ging t dak eraf. Kwam tevens nog een paar BPF'ers tegen. Was weer (of een keer) leuk om jullie te spreken peepz!

Antrax wist er al helemaal een heerlijk sfeertje in te gooien. Ik weet echt niet hoe al die sjit (traxx) heet maar lekkere beats, beukende kicks en heerlijke melodielijnen maakten deze avond tot een aardig verteerbaar beukertje. Voor mij waren Senz en Artek de afsluiters. Waren lekker bezig, maar vond ze de vorige keer toch beter & harder gaan. Het was net niet geweldig. Rond twee ur was het dus weer tijd om naar huis te gaan. Ik bleef nog ff zuipen, zwalkte wat rond over stratum en lag om half vijf, kotszat in mijn nest. Deze dode moest er wel om half tien weer uit. Helemaal kapot, hoofdpijn misselijk, gaan met die banaan. Wie s'ochtends kan rossen moet zich s'morgens uit bed rossen.