Start the Panic!
Een korte introductie voor de mensen die de afgelopen 16 jaar onder een steen hebben gelegen (of die simpelweg net komen kijken). Wie ben je en wat doe je?
Mijn naam is Dennis Copier en als artiest beter bekend als DJ Panic. Samen met Jeroen Streunding ben ik labelmanager van de hardcore labels [label=112]{element is niet toegankelijk}, [label=249]{element is niet toegankelijk} en [label=151]{element is niet toegankelijk}, de jump labels [label=175]{element is niet toegankelijk} en [label=395]{element is niet toegankelijk} en het hardstyle label [label=150]{element is niet toegankelijk}. Verder produceer en draai ik regelmatig en hebben we net een boekingskantoor opgestart genaamd Make You Dance Artist Management.
Op je zestiende stond je al achter de draaitafels, sindsdien is het met je carrière supersnel bergopwaarts gegaan. Hoe zag jouw jeugd eruit? Heb je erg gepuberd?
Mijn jeugd was normaal en niet anders dan anderen. Ik voetbalde veel op het pleintje met vrienden en had ook veel interesse voor muziek. Mijn ouders waren niet echt muzikaal ofzo, maar er stond bij ons thuis altijd veel muziek op! Daar kwam bij dat mijn vader vroeger een eigen drive-in show had, vandaar uiteindelijk die interesse denk ik. Op een gegeven moment ben ik plaatjes gaan kopen samen met mijn neef en ging ik thuis een beetje oefenen met mixen, wat ik overigens geleerd heb met twee draaitafels waarvan er maar één met een pitch control! Ik ging veel stappen in een plaatselijke discotheek en ben toen uiteindelijk snel daarna gaan draaien… het verhaal dat ik bij Pompei begonnen ben is denk ik nu wel bekend bij iedereen. Echt uitgaan was er dus op mijn 15de niet meer bij; de feesten die ik als bezoeker nog meemaakte waren “The Ultimate Seduction” in het toenmalige Tomorrowland (nu Outland), “Eurorave 1 & 2” op de Maasvlakte en “Eurorave” in de Energiehal wat overigens het eerste feest was in de Energiehal. Terwijl veel leeftijdsgenoten stonden te springen op veel grote feesten stond ik dus al als jong broekie achter de draaitafels in Pompei en later dus ook in heel Nederland!
![[photo id=208533 size=medium left]](https://photo.partyflock.nl/208533/main/Paul-Elstak-290-Paul-Elstak.jpg)
Paul Elstak was absoluut mijn grote voorbeeld, ik weet nog dat ik met open mond naar hem stond te kijken op een schoolfeest ergens in Rotterdam. Hij draaide altijd zo strak en nog steeds trouwens. Hij had een bepaalde uitstraling en zijn platenkeus was altijd top. Ik keek erg tegen hem op en had veel respect voor Paul Elstak. Toen hij mij benaderde om bij het Forze DJ Team te komen schrok ik best even en was natuurlijk iets wat ik nooit had verwacht, en kon het toen niet echt goed bevatten. Ik besef ook nog steeds dat Paul diegene is geweest die mij het laatste zetje heeft gegeven, hij heeft mij enorm geholpen. Zelf deed ik natuurlijk ook altijd mijn best en hoorde van verschillende kanten dat ik goed bezig was, maar je hebt toch net dat laatste duwtje nodig om verder te komen! Ik was eerlijk gezegd toen helemaal niet bezig met het idee om op grote feesten te draaien, het was namelijk vroeger niet echt een hype om DJ te worden zoals dat tegenwoordig is. Draaien in Pompeii vond ik al geweldig, en ik baalde juist enorm als er een feest in de Energiehal was, omdat iedereen daar naartoe ging en het bij ons dus rustig was. Maar als Paul dan met een voorstel komt om samen met hem en Lars een DJ team te vormen laat je zo’n kans natuurlijk niet liggen! De samenwerking verliep prima omdat we qua muziekkeuze op één lijn liggen. Ik heb echt veel van hem geleerd.
Terrordome (1994) was je eerste grote optreden, nu heb je inmiddels op meer dan 600 feesten gedraaid. Is er sinds toen veel veranderd aan de feesten/ het publiek? En aan jou als dj/ persoon?
Er is uiteraard veel veranderd, het ‘nieuwe’ van de house muziek is er misschien een beetje vanaf. “Toen” was altijd anders, maar “toen” is niet meer. Vaak hoor ik mensen praten over vroeger dit en vroeger dat, maar je moet je er bij neerleggen dat we ‘nu’ leven en alles verder gaat. Er is weer een nieuwe generatie waarbij het ook super is om voor te draaien; het meezingen en klappen op bepaalde platen was vroeger bijvoorbeeld minder dan nu. Er is nu ook nog eens internet, dus de kloof tussen artiest en publiek is daardoor ineens veel kleiner geworden.
Ook de organisaties zijn professioneler geworden; als je kijkt naar feesten zoals Decibel, Qlimax of de laatste editie van “A Nightmare in Rotterdam” 16 December 2006 dan merk je dat er veel veranderd is qua decoratie en geluid. Zulke feesten zijn echt een soort van concerten geworden: show en concept speelt een hele grote rol op deze feesten, met alleen een beetje licht en wat speakers kom je er tegenwoordig niet meer al vind ik dat het op sommige feesten toch wel zijn charmes heeft. Of ik veranderd ben laat ik aan anderen over maar ik heb het idee dat ik nog steeds hetzelfde ben als 16 jaar geleden. Natuurlijk ben ik wat zelfverzekerder en ouder geworden (helaas, hahaha!) maar ben toch nog af en toe gespannen voor een optreden. Ik merk alleen dat het iets zwaarder is dan vroeger maar ja, je word ook een dagje ouder he!?
Wat houdt het draaien voor jou leuk en interessant?
Voor mij blijft het een kick om het publiek uit hun dak te laten gaan. Klinkt misschien een beetje standaard maar ik ben altijd met het publiek bezig. Natuurlijk lukt het niet altijd maar ik kijk regelmatig in de zaal wat er gebeurt. Ik zoek ook voor elk optreden weer andere platen uit en probeer zo gevarieerd mogelijk te draaien. Ik wil ook wel vaak risico’s nemen met mijn platenkeus, dus tracks draaien die een andere DJ niet zo snel zal draaien. Soms slaat het aan en soms ook niet, maar die kick als het wel aanslaat is zo cool!
Je hebt in verschillende landen in Europa, in Amerika en in Japan gedraaid, is er verschil tussen de feesten in de verschillende landen/ werelddelen? Ervaar je feesten in andere landen anders dan in Nederland?
Ja er is zeker verschil, ook omdat de scene in andere landen vaak kleiner is dan hier. De scene is in dit kleine landje zo groot, ze kijken in landen zoals Italië, Australië en Japan enorm tegen je op! Hier in Nederland krijg je ook wel respect, maar in het buitenland maken ze je dat echt duidelijk door te gillen, aan je te trekken en het vragen om handtekeningen. De eerste keer vond ik dat zo vreemd; hadden veel Italianen hun Nikies uitgetrokken en daar moest je dan een krabbel opzetten, hahaha! Heel gek was dat. In Australië bijvoorbeeld stonden er mensen met alle door mij geproduceerde platen voor me om te laten signeren, het was echt cool om te zien dat ze aan de andere kant van de wereld al mijn producties kennen en ook hebben!
Je draait onder drie verschillende aliassen: DJ Panic(hardcore), Balistic (hardstyle) en Da Goodfellaz (met Kelly van Soest) (jump). Waarom heb je ervoor gekozen om onder drie verschillende namen te werken?
Heel simpel: om voor het publiek duidelijk te maken wat ze kunnen verwachten. Als ik onder één van deze namen draai is het voor het publiek en de organisatie duidelijk welke stijl ik die avond draai. Ik wil door middel van een andere alias de muziekstijlen gescheiden houden, maar inmiddels weten veel mensen wel dat ik achter deze aliassen zit. Maar het is niks nieuws denk ik, er zijn meerdere DJ’s die het doen. Ik vind alle stijlen leuk om te draaien maar mijn voorkeur gaat nog steeds uit naar Hardcore, vandaar dat ik de naam Panic ook wil laten als Hardcore naam en niet onder die naam jump of hardstyle ga draaien. Je mag je afkomst nooit verloochenen en dat zal ik dan ook nooit doen!
Soms draai je op één avond verschillende muziekstijlen is het niet lastig om over te schakelen van de ene naar de andere stijl?
Het valt wel mee. Mijn voorkeur gaat uit om bijvoorbeeld te beginnen met jump en te eindigen met hardcore omdat je dan een soort opbouw hebt in de avond. Wat dat betreft is het een knop omschakelen en zorgen dat je een uur van te voren in de desbetreffende area bent om alvast in de juiste sfeer te komen.
Een korte samenvatting van de rijke geschiedenis van [label=151]{element is niet toegankelijk}. [label=151]{element is niet toegankelijk} werd jaren geleden opgericht door Paul Elstak. Namen als Paul Elstak, de Euromasters, Rotterdam Termination Source, Rob & MC Joe en Neophyte hebben het label gemaakt tot wat het is: een van de meest succesvolle hardcore labels ooit. [label=151]{element is niet toegankelijk} zorgde voor geweldige klassiekers als ‘Alles naar de kl*te’, ‘The beat is flown’ en de recentere hits ‘Get this motherfucker’, ‘Army of hardcore’, ‘Muil houwe” en ‘Recht uit De Ondergrond’. Het hoogtepunt was ongetwijfeld het nummer ‘Poing’, waarvan ruim 20.000 stuks werden verkocht.
In 2007 behaald [label=151]{element is niet toegankelijk} drie belangrijke mijlpalen: De honderdste release op vinyl, de vijftigste release op cd én het vijftienjarige bestaan van het label. Dit gaat natuurlijk niet onopgemerkt voorbij! Voor de honderdste vinyl release worden er uit de grote catalogus van [label=151]{element is niet toegankelijk} een aantal nummers geselecteerd die door huidige hardcore-helden zullen worden geremixed. Deze remixen zullen verschijnen op een speciale dubbel 12” vinyl. Ook de vijftigste CD release zal een bijzondere uitgave worden. Omdat veel hardcore liefhebbers al die top nummers van vroeger wel kennen van de party's zullen Panic en Neophyte een speciale [label=151]{element is niet toegankelijk} jubileum CD gaan maken. Deze cd zal een megamix worden van alle toppers die ooit op het label zijn uitgekomen!
Als klap op de vuurpijl wordt 30 juni 2007 in Outland een officiële Label/ Releaseparty gehouden in [label=151]{element is niet toegankelijk}-stijl! Bijna alle artiesten die iets te maken hebben (gehad) met het label zullen aanwezig zijn en een bijdrage leveren aan de avond. Zelfs reeds ‘gepensioneerde’ [label=151]{element is niet toegankelijk} artiesten wilden de avond niet missen en zullen een exclusief optreden weggeven op de 15 Years of Rotterdam Records · 100th release party. Natuurlijk moesten we dit heugelijke feit even ter sprake brengen!
Dit jaar worden er drie belangrijke mijlpalen behaald: de honderdste release op vinyl, de vijftigste release op cd én het vijftienjarige bestaan van het label. Wat vind je hiervan, welk gevoel geeft het je?
Het is natuurlijk heel speciaal dat al deze mijlpalen gehaald zijn in hetzelfde jaar!
Nadat Paul het label aan Jeroen en mij heeft overgedragen is het heel cool dat we in staat zijn geweest al deze mijlpalen te hebben kunnen bereiken.
Om de 100e release nog specialer te maken konden nieuwe getalenteerde producers hun remix van het nummer ‘Execute’ Neophyte insturen. Hoeveel reacties zijn hierop gekomen en geeft het je hoop voor de toekomst?
We hebben heel veel reacties gehad sinds het op internet stond, elke dag kwam er wel een stapel CD´s binnen met Execute remixen. We kregen ruim 100 inzendingen binnen en er zaten er acht of negen tussen die potentie hadden om te winnen. Uiteindelijk hebben we, na veel luisteren, de allerbeste eruit gepikt waarvan wij denken dat deze remix een plek verdiend heeft op de 100ste Rotterdam Records plaat en de 50ste CD. De lat ligt tegenwoordig erg hoog dus het is moeilijk om er echt bovenuit te steken, het is aan ons om nieuw talent die potentie hebben goed te begeleiden en in de juiste richting te sturen.
![[dump right id=395]](https://dump.partyflock.nl/395/15years_rotterdam_records.jpg)
We balen zowel als organisatie als persoonlijk natuurlijk dat de [label=151]{element is niet toegankelijk}oprichter Paul Elstak niet aanwezig kan zijn op dit feest, maar helaas had Paul deze dag al een optreden staan in Zwitserland waar hij niet onderuit kon. We moesten een datum prikken voor de Outland en hadden alleen 30 juni als optie. Daarbij moesten we ook rekening houden met de releaseplanning van de 100ste plaat en de 50ste CD, dus de datum verschuiven zat er echt niet in. Hij vindt het zelf ook enorm jammer maar het is helaas niet anders. Ondanks zijn afwezigheid maken we er alsnog een knallend feest van!
De aankondiging is voorzien van een opvallend ontwerp met een soort rookworst. Hoe zijn jullie in godsnaam bij dit ontwerp gekomen?
Voor het ontwerp van de flyer en de hoezen is de vroegere tekenaar van de “Euromasters” hoezen, de eerste Rotterdam Records compilaties en de oude Parkzicht flyers weer van stal gehaald. We hebben hem helemaal vrij gelaten in zijn creativiteit, net als vroeger. Dit is eruit gekomen, ik ben zelf eigenlijk ook benieuwd wat die worst nou voor moet stellen. Ach, het zal me ook eigenlijk een worst wezen! Hahaha!
Wat kunnen bezoekers van dit feest verwachten en wat verwacht jij er zelf van?
De bezoekers op 30 juni zullen zich helemaal wanen in de geschiedenis van [label=151]{element is niet toegankelijk}…. het begint al bij de ingang van Outland, waar je verwelkomd wordt door een gigantische inflatable Euromast, de Euromast die door de Rotterdam Records jaren heen zo kenmerkend was op het artwork! De hele Outland zal volhangen met speciaal gemaakte “15 Years of Rotterdam Records” doeken en door de hele Outland hangen de platenhoezen van alle 100 [label=151]{element is niet toegankelijk} releases. Na heel lang zeuren en bellen naar [label=151]{element is niet toegankelijk} artiesten die al lang en breed met “pensioen” zijn, hebben we een paar voormalige artiesten van het label bereid gevonden om nog eenmalig exclusief een DJ set of live optreden te doen op 30 juni. Dat alleen al maakt dit feest uniek; nergens anders staan deze artiesten de draaien of op te treden, ze doen het alleen voor dit feest. Alle andere producers van het label die niet optreden op 30 juni hebben we wel uitgenodigd, om het 15 jarig bestaan met ons mee te vieren. Persoonlijk verwacht ik dat dit feest één grote reünie wordt van mensen met wie ik vroeger op feesten stond te draaien en met mensen met wie ik tegenwoordig nog steeds elke week draai. Qua muziek wordt het één grote trip door de geschiedenis van de hardcore en erg herkenbaar voor vooral de bezoekers die de early days van de hardcore hebben meegemaakt; een beetje zoals we hebben gedaan met de 50ste CD….. dus kunnen we eigenlijk net zo goed de CD opzetten op repeat en zelf lekker een feestje aan de bar vieren, hahaha!
Voor de vijftigste cd-release zal je samen met Neophyte een speciale [label=151]{element is niet toegankelijk} jubileum CD maken. Dit is natuurlijk een bijzondere release in de geschiedenis van [label=151]{element is niet toegankelijk}. Hoe voelt het om aan deze cd te mogen werken en wat kunnen we ervan verwachten?
Deze CD wordt een megamix van de beste [label=151]{element is niet toegankelijk} platen van release 001 t/m 099. Het was superleuk om te doen omdat je heel de geschiedenis van het label in deze mix voorbij hoort komen, en ook de herinneringen aan vroegere feesten kwamen bij het mixen van de tracks weer allemaal naar boven! De eerste twee CD’s bevatten de megamixen, van de allereerste old school releases van [label=151]{element is niet toegankelijk} via de happy hardcore periode door naar de hedendaagse hardcore. Op de derde CD staan de 2007 remixen van verschillende grote [label=151]{element is niet toegankelijk} klappers, geremixed door artiesten van het label en met enkele verrassende niet-Rotterdam Records namen er tussen. Echt een hele vette CD!
Gaan de organisatie en de artiesten van [label=151]{element is niet toegankelijk} de mijlpalen ook nog op een andere manier vieren? Zo ja hoe? Ga je het zelf vieren?
Ja, we gaan met zijn allen abseilen vanaf de Euromast!
Is er nog iets dat je speciaal kwijt wilt aan Partyflock-ers?
“Geniet van het leven het duurt maar even” , “een dag niet gelachen is een dag niet geleefd” bla bla bla ik zou het echt niet weten, haha! Maar al met al…. start de Paniek! Tot 30 Juni in Outland!