Gelijk die eerste jonge @ spuiten en slikken (masters of hardcore)
mijn eige ontwerpen
nog wat andere kleine designs van mij...
en dit is de 1e poging om een schoen te pimpen...
Resultaat is in mijn album te zien!
Gabbers
Hardcore muziek, ook bekend als Gabber was de van oorsprong Nederlandse house/techno variant die
internationaal bekend werd. Uniek, want voor het eerst in de Nederlandse jongerencultuur was er
iets op eigen boden ontstaan dat internationaal bekend en navolging kreeg. Normaal gesproken
kwamen alle muziek en mode stromingen uit Amerika of Engeland die de standaard opgaven. Het was
de beurt aan Nederland. Maar de Dj’s haalden hun inspiratie ook ergens anders vandaan, namelijk
uit België. Dat eind jaren tachtig, begin jaren negentig een belangrijke rol speelde bij de
ontwikkeling van House en Techno in Europa.
De labels R&S, Music Man en 80aum brachten de eerste mainstream en underground tracks uit
die voor die tijd al veel harder waren dan dat gewend was. Sommigen waren beïnvloed door het
‘mentasm geluid’ van onder andere Mindcontroller van 80aum en Anastasia van T99. Ook een aantal
Nederlandse producenten werden geïnspireerd door het geluid van Joey Beltram en kwamen op een
Belgisch/Nederlands Label uit. Met als bekendste voorbeeld Dominator van Human Resource op R&S in 1991. In de zomer van 1991
was James Brown is dead van LA Style (Wessel van Diepen) een commerciële
hit geworden. Hiermee gaf hij een duidelijke boodschap aan, geen funk of soul meer maar just noise!!
DJ Paul Elstak had een groep opgericht (Holy Noise) waarmee hij een aantal tracks uitbracht op het
House Label van Peter Slaghuis en was in het underground circuit van Rotterdam al vrij bekend.
Nummers als “Father fogive them” en “Get down everybody” werden in de Rotterdamse club Parkzicht
verwelkomd. Paul werd tegelijkertijd geïnspireerd door de club Parkzicht.
De club had sinds 1989 de muziek stijl omgegooid en was van Punk/New wave via bekende artiesten
en thema feesten naar het draaien van House overgestapt. Het was niet de bedoeling om blindelings
de Amsterdamse Acid sfeer te kopiëren dus werd er gezocht naar andere varianten. De stijl die
vanaf toen werd gedraaid door Dj Rob (Hardcore-Techno) kwam grotendeels van de Techno uit België
en andere varianten uit Amerika, Italië en Engeland. Deze stijl sloeg goed aan bij het publiek
en werd al snel bekend in en buiten Rotterdam. De sfeer was vanaf het begin al een
undergroundsfeer, bekend bij een bepaald soort publiek. Het deurbeleid was soepel,
alles mocht, iedereen kon naar binnen. Dit in tegenstelling tot de rest van de discotheken
die altijd zaten te hameren met hun dresscode..
Parkzicht en de muziek uit Rotterdam (hardcore) was steeds bekender aan het worden in het House
circuit, maar voor de media en de buitenwereld was House nog steeds iets wat alleen in Amsterdam
en omstreken leefde. Dit stak de Rotterdammers. Dj Paul produceerde onder de naam Euromasters,
“Amsterdam, waar lech dat dan?” En “Rotterdam, éch wel”. Vanuit Amsterdam reageerde Dj KC the
Funkaholic in een interview al eerder op de muziek uit Rotterdam: herrie voor vooral de lagere
sociale klasse, de groepen jongeren die als gabbers onder elkaar in het weekend maximaal uit
hun dak wil gaan. Deze term werd met trots door het parkzicht publiek en overige Hardcore
liefhebbers overgenomen. Toen de tijd heette Hardcore-Techno Gabber en hun
aanhangers werden Gabbers.
Begin jaren negentig ontstond deze harde, snelle variant van de House muziek. Mede als reactie op de
House van de Amsterdamse scène. Op Housegebied groeide Gabber/Hardcore uit van een undergroundscène
naar een bovengronds soms commercieel gebeuren. Deze cultuur groeide zeer snel en was op het
hoogtepunt in 1993 en 1994. Rond 1996/1997 was Hardcore weer op zijn retour maar in het buitenland
bestond nog steeds belangstelling voor onze Hardcore uit Nederland. Er is nog steeds sprake van
een harde kern Gabbers in Nederland die weer terug in het underground circuit zijn gedoken.
Een andere groep voormalige Gabbers is via de hardtrance/house bij de trance-rage van de
laatste jaren uitgekomen.
Eind 1998/1999 leek hardcore uit te sterven. Maar de meest populaire jongeren cultuur die Nederland
ooit gekend heeft kon niet uit sterven. Vandaag de dag is Hardcore gelukkig weer op z’n retour naar
boven. Sinds 2001 beleefde de Nederlandse muziek stijl een glorieuze comeback. Mede door de dood
van Pim Fortuyn wat bij veel mensen woede losmaakte. Deze nieuwe generatie gabbers (ook wel de
2de generatie gabbers genoemd) kleedt zich gedeeltelijk nog als de eerste generatie. Maar de
australian trainingspakken zijn verdwenen en zie je nu veel bomber-jack’s Nederlandse vlaggetjes
en nog steeds de kale koppen. Een klein groepje gaat verder en dragen racistische patches en
gebruiken symbolen en lettercodes zoals SS (Schutz Staffel) en 88. Velen weten niet eens wat
het is… Met hun eigen dress-code, muzieksmaak, dansen en drugsgebruiken zetten Gabbers zich
af van andere sub-culturen.
De meeste Gabbers worden hedendaags in het openbaar vaak aangezien voor racisten. Terwijl de
meeste Gabbers hier juist absoluut niks mee te maken willen hebben!! Je hebt gabbers die duidelijk
tegen racisme zijn maar helaas zijn er ook Gabbers die stoer lopen te doen met stikkers/patches
van extreem rechtse clubjes. Even voor de duidelijkheid: de mensen die Gabber kleding dragen
en zich uitgeven als Nazi’s maken onze scène kapot! Juist doordat mensen nu denken dat we allemaal
zo zijn. De meeste mensen hebben helemaal geen idee waar wij voor staan of wat wij willen.
Ze denken dat we allemaal een stelletje hersenlozen zijn die maar wat dom rond schreeuwen!!
Nou één ding is heel erg duidelijk.. Al deze mensen die er zomaar van uitgaan dat alle mensen
met opgekruld broekspijpen, een kaal hoofd of die Lonsdale dragen Nazi zijn, zijn gewoon
niet goed wijs. Die hebben vooroordelen terwijl ze ons daarvan tegelijkertijd van beschuldigen!
Hilarisch gewoon! Dit heeft er allemaal helemaal niks mee te maken zoals je in het bovenste
gedeelte van deze teksten hebt kunnen lezen. Nazi’s in Duitsland waren juist tegen kale koppen!
Lonsdale is afgekeken van skinheads die dat helemaal niet als een racistisch merk droegen maar
dat is er de afgelopen jaren domweg ervan gemaakt omdat in vergelijking een klein groepje extreem-rechts is!
Er wordt gesuggereerd dat op onze feesten alleen maar Nazi’s komen. Denk je dat onze Hardcore
feesten vol zitten met Nazi’s?? Nou dat heb je dan goed mis! Zoals al eerder gezegd zijn de
meeste Gabbers resoluut tegen Nazi’s! Als er zo’n figuur de Hitler groet brengt dan word
diegene er gewoon meteen uitgegooid! Racistische uitspraken worden niet getolereerd. Zelfs
hoog opgerolde broekspijpen mag niet! De sfeer op die feesten is stukken beter dan op
andere (bijv. Trance) feesten. Je kunt er helemaal uit je dak gaan en zo gek doen als je
zelf wilt.. Niemand echt Niemand die er naar omkijkt. Het enige wat telt is het plezier..
Er komen zelfs buitenlanders op onze feesten. Denk je dat het wat uit maakt? Dat die er niet
leven wegkomt? Nee dus, wij houden gewoon van een goed feestje en willen plezier hebben.
Wij voelen ons één, één grote familie.. We hebben één land, één muzieksmaak en één doel.
Nederland denk is even na en wordt is wakker.. In vergelijking me de de rest van de Gabbers is dat groepje
racisten zeer klein. En helaas zullen die mensen er altijd blijven met hun racistische uitspraken en
gedrag... Helaas niks aan te doen. Maar aan een ding is WEL wat te doen. Ons niet blijven aanspreken
als racisten omdat wij volgens jullie de kleding daar voor dragen. Of om zomaar de kranten te geloven
met hun domme gebrabbel over de “Lonsdale jongeren”. Dat is de grootste onzin die er bestaat en ik
hoop dat het nu duidelijk is geworden dat de grootse groep Gabbers hier niks mee te maken wil hebben.
En geloof me.. We zijn met veel.. En het worden er steeds meer. Dat is niet voor niets.
Rechts zijn is niks mis mee.. begrijp het verhaal niet verkeerd.. Maar daarom ben je geen Gabber..
