zaterdag 29 december 2007 om 00:21
Vóor al dìie biitChes
téGenwoordiG zyn ze zóo jaloers!
ze kýken je viies aan en vínden dat stOer.
ze pràten en dóen alsòf ze héel watt zyn.
dát gesGeld èn víeze blikken dòen my géen pyn.
óp een gewOne daG lòop je overstràat,
dáar heb je dìe bíitChes weer met hùn gepráat.
zúlke biitChes hèbben géen leven.
ze móeten hun bènen spréiden, zódat mannen zè geld kúnnen geven.
óm zulke biitChès, móet je, je vóoral niet druk òm maken.
mt zúlk gedraG zùllen ze vóoral nìiet slaGen int éGte leven!!
ze pràten óver je, máar zelf zyn zè geen háar beter.
bíitChes mòeten niiet elk mèisje een sléGte naam bèzorGen.
wánt iin dìie bîitChes zít alléen maar ònzeikerhéid verbòrGen.
nú moet je nìet boos zýn, en my wìllen slópen!
wìl je dát wel??; dan vòel je je áanGesproken.
téGenwoordiG zyn ze zóo jaloers!
ze kýken je viies aan en vínden dat stOer.
ze pràten en dóen alsòf ze héel watt zyn.
dát gesGeld èn víeze blikken dòen my géen pyn.
óp een gewOne daG lòop je overstràat,
dáar heb je dìe bíitChes weer met hùn gepráat.
zúlke biitChes hèbben géen leven.
ze móeten hun bènen spréiden, zódat mannen zè geld kúnnen geven.
óm zulke biitChès, móet je, je vóoral niet druk òm maken.
mt zúlk gedraG zùllen ze vóoral nìiet slaGen int éGte leven!!
ze pràten óver je, máar zelf zyn zè geen háar beter.
bíitChes mòeten niiet elk mèisje een sléGte naam bèzorGen.
wánt iin dìie bîitChes zít alléen maar ònzeikerhéid verbòrGen.
nú moet je nìet boos zýn, en my wìllen slópen!
wìl je dát wel??; dan vòel je je áanGesproken.
3 december 2007
maandag 3 december 2007 om 20:17
Bij de bushalte zie ik een meisje staan..
In haar ogen blinkt een traan.
Haar ogen zeggen dingen die haar mond niet kunnen zeggen
Haar ogen vertellen woorden die woorden niet uit kunnen leggen.
Niemand weet wat ze voelt
Niemand weet wat ze echt bedoeld.
Iedereen ziet haar lachen en praten
Haar grote verdiet heeft niemand in de gaten.
Haar vrolijke lach is maar schijn
Niemand wilt ze tot last zijn.
Bij de bushalte zie ik een meisje staan
Over haar wangen rolt een traan.
De bus nadert met een piepent geluid
Nog 1 keer kijk ik naar mezelf
In de etalegeruit.
In haar ogen blinkt een traan.
Haar ogen zeggen dingen die haar mond niet kunnen zeggen
Haar ogen vertellen woorden die woorden niet uit kunnen leggen.
Niemand weet wat ze voelt
Niemand weet wat ze echt bedoeld.
Iedereen ziet haar lachen en praten
Haar grote verdiet heeft niemand in de gaten.
Haar vrolijke lach is maar schijn
Niemand wilt ze tot last zijn.
Bij de bushalte zie ik een meisje staan
Over haar wangen rolt een traan.
De bus nadert met een piepent geluid
Nog 1 keer kijk ik naar mezelf
In de etalegeruit.