Afgelopen zondag kwam ik in de trein een hele mooie dame tegen in de trein... Ben niet iemand die zo direct erop afstapt dus besloot eens een gedichtje te schrijven:
Rood meisje in de trein
je losse haren verwarmen de lucht.
Gloeiende kolen naar mijn wang:
ze waren tersluiks gevlucht.
Durf ik in stilte te zeggen
dat woorden van de porseleinen kast
de inhoud niet zullen breken?
Toch flakkert een gedachte tevreden…
De lange reis verkort ik nu
en fantaseer ik over jouw lach:
helder glanzend of warm en zacht?
Het is niets wat ik verwacht.
Zal ik mijn woorden durven geven
en moet ik vrezen wat je denkt?
Zie dit dan maar als een gift:
goedbedoelde aandacht als geschenk.
bij Deventer moest ze eruit (arnhem-zwolle) heb m toch maar gegeven....
Rood meisje in de trein
je losse haren verwarmen de lucht.
Gloeiende kolen naar mijn wang:
ze waren tersluiks gevlucht.
Durf ik in stilte te zeggen
dat woorden van de porseleinen kast
de inhoud niet zullen breken?
Toch flakkert een gedachte tevreden…
De lange reis verkort ik nu
en fantaseer ik over jouw lach:
helder glanzend of warm en zacht?
Het is niets wat ik verwacht.
Zal ik mijn woorden durven geven
en moet ik vrezen wat je denkt?
Zie dit dan maar als een gift:
goedbedoelde aandacht als geschenk.
bij Deventer moest ze eruit (arnhem-zwolle) heb m toch maar gegeven....
laatste aanpassing