Cycles 7 – Mixed By Max Graham

Eerlijkheid gebied te zeggen dat wij van Partyflock de Cycles reeks van Max Graham een beetje uit het oor verloren zijn sinds zijn persoonlijke mixselectie vanaf deeltje 3 een digital-only werd. Alleen in Rusland hadden ze opmerkelijk genoeg tot nu wel de fysieke releases in handen, de geluks(ko)zakken. Max' twee eerste mixen vol meeslepende pareltjes werden al snel een favoriet van trance fans met een voorliefde voor progressive trance. Maar eigenlijk mogen wij zijn signatuursound multidimensionaal noemen, gezien Max niet schroomt uit de vanzelfsprekende hokjes te treden en dat te laten horen wat hij op zijn lever heeft. En daarvan is het laatste deel in zijn 'Cycles' heldendicht, hoofdstuk 7 alweer, een heel erg strak voorbeeld van.

De zevende cyclus
Noem ons ouderwets, maar dat gevoel een fysiek exemplaar in de handen én cd-speler krijgen is iets dat een download nimmer teweeg gaat brengen. Naast iets in handen willen hebben, is uw recensent van dienst ook altijd benieuwd naar wat het boekje allemaal voor zijn nieuwe eigenaar te bieden heeft. Het mager dingetje in kwestie heeft geen persoonlijk voorwoord van de Canadees, maar liet een fan een clubavondje met Max Graham in zijn eigen woorden tot in detail omschrijven. Na de enkele mix gehoord te hebben, snap ik die waanzinnige beschrijving van een avondje Max Graham op de solotoer. 'Cycles 7' is in een 78 minuten durende notendop precies waartoe Max Graham in staat is.

Om maar meteen met de deur in huis te vallen: het zevende deel van de 'Cycles' reeks is er een om in te lijsten (mocht het exemplaar ooit je cd-speler verlaten) en nooit meer weg te doen. Een mix beginnen met een spacy en hypnotiserende Guy J plaat ('Equinox') doet vermoeden dat er iets moois en diepgaand op je af gaat komen. En die vermoedens blijken dus helemaal te kloppen, gezien Max een volle cd lang muzikale spijkers met koppen slaat. Vanaf het begin weet de meester zijn publiek te pakken en laat hen geen enkele kans te ontsnappen aan de multidimensionale roes die gaat volgen. Diepgaande progressive house met spannende percussies leiden je beetje bij beetje verder in de club beleving die maar benauwder wordt en de druk opvoert. Als de eerste zachte vrouwvocalen zich inzetten in het vervoerende 'Lotos' van Ewan Rill overvalt je even een warm gevoel van gelukzaligheid en volgt er na dit memorabel moment een energiekere fase die het betere deephouse en techhouse met zich laat verstrengelen. De dansfase is duidelijk aangebroken en ik als recensent verbaas me in positieve zin over de Maya Jane Coles-achtige stijl die tegelijk opzwepend en meezeulend is en toch nog af en toe nog terug de diepte in duikt. Pure awesomeness! Die opzwepende techhouse vibe viert hoogtij maar Max vergeet niet om af en toe even zijn progtrance kant te laten horen met melodieën die een extra dimensie aan de belevenis weten toe te voegen. In de climaxfase van het album, het strak geregisseerde middenstuk, neemt een donkere sound het geleidelijk over en krijg je als luisteraar gegarandeerd een lamme arm van het fistpumpen. De intensiteit stijgt naar een kookpunt en de druk wordt met goed getimede erupties en langere breaks beheersbaar gehouden. Die eigen productie van Max, 'One Hundred' (in een rauwe versie dat een vervolgt lijkt op 'The Evil ID'), laat horen dat de Canadees de laatste tijd meer is dan alleen progtrance. De eindfase begint, na nog een keer geweldig ontladen met die opzuigende bom 'Out Of Line' van Trent Cantrelle en die vette remix van 'Airtight', bij die schitterende plaat van Henrik 'John O'Callaghan' Zuberstein en neemt hiermee dan ook de afslag richting optillende progtrance sferen. Sferen waarin je eeuwig wilt ronddobberen met gelukzalige en heerlijk zweverige sounds en aangrijpende geluidjes. Maar aan die roze roeswolk komt helaas een eind, een heel mooi eind weliswaar inclusief een schitterende fade-out. Een ontknoping die schreeuwt om meer, om een tweede cd, een volgend epos van de muziekmeester zelve. Maar als die openingstrack van Guy J het weer overneemt is die luistercirkel toch weer rond en blijf je luisteren tot je niet meer kunt.

Maximaal Graham
Max Graham laat met zijn nieuwste 'Cycles' ongenadig lekker horen wat voor een ontwikkeling hij als complete dj heeft gemaakt de afgelopen jaren. Zijn mix kent dankzij een pico bello tracklist veel diepgang, bedwelmende soundscapes, talrijke intense momenten, behoorlijk wat onweerstaanbare ontladingen, onwijs veel energie, hier en daar swingende percussies en overal opdoemende warme melodieuze lijntjes die alles tezamen een tot in de puntjes gelikte belevenis scheppen die zijn weerga niet kent. Ik ben zwaar onder de indruk van deze roesscheppende ervaring die diverse muziekstijlen moeiteloos met elkaar verbindt en vermengt. Van begin tot het eind blijf je verzonken in een trip die eigenlijk nooit eindigt en dat is natuurlijk precies wat deze Canadese baas voor de dag (of eerder gezegd nacht) wil brengen met zijn persoonlijke muzikale cyclus. Goed geformuleerd: ge-wel-dig tot de macht 7!

Score: 90/100

www.maxgraham.com
www.blackholerecordings.com