Paul Kalkbrenner – 7

Een aantal jaar terug deed de naam Paul Kalkbrenner niet direct een belletje bij mij rinkelen. Gek eigenlijk, want deze techno producer geniet grote bekendheid in zijn thuisland Duitsland, vooral sinds zijn rol in de film Berlin Calling uit 2008. Zijn Facebookpagina heeft een paar miljoen likes en ook gaf hij vorig jaar een groot optreden in Berlijn bij het 25-jarig jubileum van de val van de Berlijnse muur waarbij hij de techno underground scene naar het grote publiek bracht.

Toch heeft Kalkbrenner niet dezelfde naamsbekendheid in de technowereld als een Solomun, Loco Dice of Pan Pot. Dit betekent echter niet dat Kalkbrenner niet de massa kan aanspreken. Zijn album 7 is zijn eerste album dat hij voor een groot label heeft geproduceerd, namelijk Columbia/Sony International. Kalkbrenner hoopt met dit album door te breken bij het mainstream (Amerikaanse) publiek. Hoewel hij voorheen genoot om muziek te maken voor een kleine underground groep, erkent Kalkbrenner dat mainstream Electronic Dance Music (EDM) het tegenwoordig erg goed doet.

Tegenover de The New York Times zei Kalkbrenner:


Om meer voet aan de grond te krijgen in de Verenigde Staten werd Kalkbrenner door zijn label opgedragen om vocals in zijn tracks te gebruiken, iets wat niet gebruikelijk in de techno scene. Alleen door vocals te gebruiken kom je op de radio en bereik je het grote publiek, aldus Columbia/Sony.
Om Kalkbrenner tegemoet te komen mocht hij van de platenbazen als eerste artiest ooit gebruik maken van het enorme archief van Sony/Columbia. Kalkbrenner zag namelijk niets in samenwerkingen met Pitbull en Flo Rida. Hij koos uiteindelijk voor samples van Luther Vandross, Jefferson Airplane en D-train. Ondanks de spreekwoordelijke spagaat waarin Kalkbrenner zich bevond (enerzijds dicht bij jezelf willen blijven en anderzijds de commerciële druk van het platenlabel) vind ik dat Kalkbrenner met '7' een aardig album heeft geproduceerd met melodieuze, dromerige house tracks, maar ook een paar hardere nummers.

Commercieel, maar erg aanstekelijk is het zomerse nummer 'A Million Days' met de sample van Luther Vandross' klassieker 'A Thousand Kisses' die me doet denken aan het nummer Prayer van Robin Schulz. Ook de melodieuze tracks 'Cloud rider' en 'Cyclence 412' blijven heel de tijd in mijn hoofd hangen. Dat vocals een nummer niet altijd even sterk maken vind ik duidelijk bij het nummer 'Feed your head'. Na de wat teleurstellende nummers 'Tone and Timber', 'Channel Isle' en 'Papercut Pilot' was ik blij om de hardere nummers 'Mothertrucker' en 'Align the Engine' te horen. In deze nummers herken je Kalkbrenners typisch oudere werk en kun je je goed voorstellen dat hij tijdens een show zijn fans in totale vervoering kan brengen met harde fuzzy bassen en minimal syncs.

Kalkbrenner heeft op '7' weliswaar niet die harde en rauwe sound laten horen die we van hem kennen, maar hij heeft wel bewezen dat hij een nieuwe richting in kan slaan zonder zichzelf teveel uit het oog te verliezen.

Score: 70/100

www.paulkalkbrenner.net | [presence element=artist id=3484]{aanwezigheid niet begrepen}