Walls - Coracle

Als je debuutalbum Mojo's Album Of The Year Award binnensleept en je Jamie XX, Caribou, en James Holden tot je fans mag rekenen doe je als band toch iets goed. Het overkwam Walls, een duo bestaande uit Sam Willis en Alessia Natalizia die met hun naar henzelf vernoemde debuutalbum meteen hoge ogen gooiden bij liefhebbers van, bij gebrek aan een beter dekkende benaming, shoegaze electronica. Net als eerder genoemde artiesten bestaat de muziek van Walls uit, de naam doet het al vermoeden, 'walls of sound', ofwel vele lagen synthesizers waarin hun voorliefde voor dromerig, experimentele ambient duidelijk hoorbaar is. Dat er desalniettemin wel degelijk op gedanst kan worden bewijzen de opzettelijk, soms net niet in de maat lopende grooves die in de verte doen denken aan Four Tet, Mount Kimbie, Apparat en -daar is 'ie weer- James Holden. Op hun tweede album 'Coracle' presenteren de twee eigenzinnige hipsters acht gloednieuwe tracks vol hypnotiserende warmte en bijna kunstzinnig abstractisme.

Welnu, als je debuutalbum wereldwijd lovende kritieken oogst is de druk om een waardige tweede plaat af te leveren bijna onmenselijk, en voorbeelden van hard falende 'moeilijke tweeden' zijn dan ook legio. Gelukkig gaat dit niet op voor deze tweede langspeler van het duo dat wederom een bijzonder sterk staaltje electronische muziek voor gevorderden is geworden. Openingsplaat 'Into Our Midst' zet direct de toon voor het verdere verloop van het album door middel van een razend knap geproduceerde mix tussen lome disco grooves, knisperende hi-hats, glooiende synthesizers en heerlijk vreemde vocalen waar de sfeer werkelijk vanaf spat. Iedere laag geluid, hoe minimaal ook, vormt een uiterst gebalanceerde aanvulling op het geheel, met als resultaat een indrukwekkende compositie vol twists. 'Heat Haze' doet er nog een schepje bovenop. Het is een plaat die zich geleidelijk aan ontwikkeld tot een zeer intens geluidenpallet waarin vooral de licht melancholische synthesizers een werkelijk prachtige luisterervaring garanderen. 'Il Tedesco' is wat zwaarder van toon, maar ook met donkerder werk weet Walls prima raad, getuige de briljante opbouw van deze plaat. Na een koele, dreigende mix van brommende synthesizers ontvouwt deze plaat zich langzaam tot een mid-tempo, op house geïnspireerde plaat vol vage effecten, verknipte samples en pingelende tonen waar de ware electronica fan van zal watertanden.

Het ultieme hoogtepunt op het album is echter 'Raw Umber/Twilight', een dijk van een plaat die weliswaar wordt ondersteund door een soort 80's-achtige drum beat, maar verder wordt gedomineerd door vele lagen epische synthesizer golven. Het is een plaat die, afhankelijk van je eigen gemoedstoestand, zowel oneindig desolaat als hoopgevend kan klinken. Het is op deze momenten dat het ware vakmanschap van Walls wordt onderstreept. Subliem.

Met 'Coracle' levert Walls een sprankelend tweede album af dat ten alle tijden wordt gekenmerkt door een onaardse schoonheid. Het is bijna alsof het duo onbevangen de studio is ingedoken en zich totaal niet heeft druk gemaakt om een waardige opvolger af te leveren en wellicht is dit ook zo, maar het is natuurlijk het buitensporige talent van de twee producers dat hier tot volle wasdom komt. 'Coracle' is een absolute aanrader voor degene die het debuutalbum al in de kast heeft staan, maar even goed voor liefhebbers van eerdergenoemde artiesten.

Score: 90/100


www.myspace.com/walls_band
www.kompakt.fm