Bedrock 12 - Compiled by John Digweed

Sinds haar oprichting in 1999 brengt John Digweed’s Bedrock label jaarlijks een compilatie uit met daarop het beste werk uit de eigen artiestenstal. Iedere editie fungeert in feite als een overzicht van de muzikale koers van het label op dat moment, en tot dusver leverde dat een elftal overtuigende edities op waarop zowel gearriveerde producers als aanstormend talent ons hun beste materiaal voorschotelen. Na ons onlangs te hebben verwend met de uitmuntende Structures compilatie is het nu alweer tijd voor de twaalfde editie in de Bedrock reeks, dat een impressie geeft van de sound van het label anno 2010. De vraag luidt dan ook: vormt deze labelcompilatie een waardige toevoeging aan de Bedrock discografie?

Om maar meteen met de deur in huis te vallen: absoluut. Bedrock 12 is in alle opzichten een verwennerij voor de liefhebber van de betere progressive, hoewel er her en der ook gretig uit het deephouse-vaatje wordt getapt. Ook deze editie in de reeks komt in de vorm van een tweetal ongemixte -dus DJ-vriendelijke- CD’s, en aan de hand van 21 tracks krijgen we een fraaie momentopname van de huidige koers van het label. Dat het wel snor zit met de muzikale voorkeur van John en de zijnen wordt al duidelijk bij de eerste track van CD1. Het speciaal voor de compilatie geproduceerde ‘Krace Gelly’ van rijzende ster Sistema opent de CD met een heerlijk diepe houseplaat, waarna de compilatie ons trakteert op afwisselend steviger als lomere platen. Een duidelijke rode draad is dan ook afwezig, maar aangezien dit een ongemixte release is, is dit ook niet van belang. Een van de eerste hoogtepunten op deze schijf is het uiterst energieke ‘Orgazoid (Mix 1)’ van de nimmer teleurstellende Quivver, een stevig pompend plaatje voorzien van springerige bassen en tal van goed geplaatste vocal snippets. Ook het Gui Boratto-esque Azzuri (Luis Junior Remix) van Misstress Barbara mag er wezen, niet in de laatste plaats door de simpele maar effectieve synthesizer die de plaat van een stevige punch voorziet. Liefhebbers van melodieuze, trancey progressive zullen smullen van de hypnotiserende synths in Tone Depth’s Rumblefish, hier in de Diyo remix, waarna Nick Warren de CD afsluit met de beklemmende ambient remix van zijn In Search Of Silver.

CD2 verschilt qua sound weinig van de eerste, maar kent her en der momenten waarop de platen een wat ‘techier’ karakter krijgen. Wiretappeur’s Too Much Space (Reprise) is een fijne binnenkomer hoewel weinig opzienbarend, en het zijn dan ook John Digweed en vaste studiopartner Nick Muir die met het grommende, spacey Satellite (een van de grootste hits in haar genre deze zomer, hier bijgesloten in de Maetrik remix) de CD pas echt openen. Ook het bliepende Involve van Alan Fitzpatrick doet een indrukwekkende duit in het zakje met een afwisselend stevige en diepe ritmestructuur voorzien van wijd uitwaaierende synths en strings. Het wat kale, met rauwe beats doorspekte Spikes van King Unique ademt een en al hedonisme met als hoogtepunt een baslijn die harder knort dan een complete varkensboerderij vol drachtige zeugen. Een prima voorproefje van wat ons nog te wachten staat, want niet veel later worden we om de oren geslagen met de absolute kraker van deze release: het manische Welcome To The 90’s van Robert Babicz, een plaat zó vies en vuig dat het klamme zweet bijna door de huiskamerspeakers heen gutst. De bijtende acid-baslijn en repetitieve ritmestructuur geeft de plaat een bijzonder goed gevangen retro-sfeer, hoewel de kraakheldere bassen en jagende synths de plaat tevens helemaal van nu maken. Helaas valt Nick Muir’s vrolijke Burkina Faso, de afsluiter van de schijf, hierdoor wel een beetje in het niet…

Bedrock 12 is wederom een indrukwekkend overzicht geworden van het beste dat het label op dit moment te bieden heeft: In progressive gewortelde platen met een hoog hybride gehalte waar ook de deep house als tech-house liefhebber zeker mee uit de voeten zal kunnen. Minpunten kent deze release eigenlijk niet, en dat is ondanks haar soms zeer dynamische samenstelling knap te noemen. Kortom, ook op Bedrock 12 viert kwaliteit hoogtij, en zo horen we het graag.

Score: 86/100


www.bedrock.org.uk