Sven Väth - The Sound of the 10th Season

De niet bepaald meer zo jonge Sven Väth ploegt zich al sinds mensenheugenis met de nodige frivoliteit door het internationale nachtleven. De man vervulde de afgelopen 20 jaar een pioniersrol in de opkomst van electronische genres en bouwde ondertussen gestaag door aan zijn Cocoon imperium, dat inmiddels actief is op tal van vlakken in de muziek industrie. Datzelfde Cocoon begon in 1999 met het geven van feestjes in Club Amnesia op Ibiza, en ieder jaar verschijnt er een compilatie die zogezegd de Cocoon sfeer -en sound van dat jaar moeten vastleggen. Opvallend is het feit dat er vaak grote verschillen in kwaliteit zitten per uitgave, zowel qua platenkeuze als algemene sound. Enfin, dit jaar ziet alweer de tiende compilatie het levenslicht.

Zoals op iedere 'The Sound Of…' compilatie serveert Sven een tracklist bestaande uit zowel gevestigde als minder bekende namen. De eerste disc bestaat uit 11 platen die vrijwel allemaal langer dan zes minuten duren, met uitschieters naar ruim 8,5 minuut. Zolang dit de mix ten goede komt is dat natuurlijk geen probleem, maar de eerlijkheid gebiedt te zeggen dat dat op deze schijf niet altijd het geval is. De mix kiest er al snel voor de diepte in te gaan, met platen die gekenmerkt worden door repeterende elementen en zowel dubby als techy ritmes. Alejandro Mosso verzorgt de opening van de mix met het zwoele 'Somebody', een house track met een behoorlijk funky repeterend baslijntje. Hoewel de plaat dynamisch genoeg is en genoeg breaks kent is een totale speelduur van ruim acht minuten toch te veel van het goede. Na deze plaat wordt er wat gas bijgegeven met een aantal warme technogeoriënteerde platen, zoals het bruisende 'The Beginning' (Michel Cleis mix) van Radio Slave protégee Spencer Parker en het aan Timo Maas doen denkende 'The Darkest Star' van Electric Rescue. Hoogtepunt van de mix is zonder twijfel het energieke 'Pravim Haos' van Umek, een diepe, duistere techno track met een heuse Arabische fluitmelodie en een geweldige vibe. De tussentijdse conclusie luidt dan ook dat het qua platenkeuze over het algemeen wel snor zit, maar dat de absurd lange speeluur van sommige platen en het gebrek aan avontuur de groove hier en daar in de weg zit.

Op de tweede CD laat Sven zich pas echt van zijn beste kant zien. Deze disc kent ook behoorlijke verschillen in speelduur van tracks, maar is structureel een stuk boeiender en avontuurlijker. Na een heerlijk lome opening in de vorm van Prostitune’s 'Money Nugget' presenteert Vath een serie platen die allen gekenmerkt worden door enerverende sounds, trippy melodieën en ritmes variërend van dubby tot ronduit stevig. Het dromerige 'Mean Land' van Cesare vs. Disorder vormt een mooie brug naar het meer techy gedeelte van de mix, dat wordt ingeluid met het duistere 'The Voice Of Planet Love' van Precious System. De combinatie van gefilterde vocalen, beukende beats en stevige handclaps vormen een ongekende groove die wordt voortgezet op het bedwelmende Yousef’s 'Come Home'. Deze typische progressive plaat houdt zich prima staande tussen het wat diepere house geweld, wat voornamelijk te danken is aan de fantastische, bijna epische melodieën en strakke productie. Natuurlijk, doch helaas, worden we daarna getrakteerd op het inmiddels grijsgedraaide 'La Mezcla' van Michel Cleis feat. Toto La Momposina. Deze gigantische zomerhit kon natuurlijk niet worden buitengesloten, maar eerlijk gezegd is de houdbaarheidsdatum nu toch wel echt verstreken. Gelukkig is daar Koze, die met zijn gefreakte 'Mrs Bojangels' de luisteraar weer doet opleven, waarna het electro-getinte 'Behind The Stars' van Pantha Du Prince met haar knorrende baslijn de mix tot een einde brengt.

Op 'The Sound Of The 10th Season' presenteert Sven Väth een aardig overzicht van Cocoon’s house & techno sound die dit jaar menig festival en club domineerde. De eerste schijf komt jammer genoeg niet helemaal goed uit de verf komt dankzij het ontbreken van een spanningsboog op cruciale momenten, maar de tweede schijf maakt een hoop goed doordat de mix bestaat uit louter solide elementen en daarnaast een stuk kleurrijker is. Dit maakt van de CD een degelijke release, precies zoals we al jarenlang van Väth en compagnie gewend zijn.

Score: 74/100


www.cocoon.net