Het is weer tijd voor een verslag over een festival dat ik bezocht heb waar ik weer heel bijzondere dingen heb gezien, gehoort, gedaan en heb meegemaakt.
Een festival waar ik mensen met bomen heb zien schuren, vrienden op wespennesten gaan zitten, DJ's dropjes uitdelen en de mooiste hardstyledames hand in hand gaan met de ruwste terrorgasten. Alles kwam op zaterdag 18 augustus te samen in de Beekse bergen waar B2S weer een nieuwe editie van Decibel voor ons in petto had.
Mainstage
De hele week hard gewerkt om de zaterdag vrij te kunnen zijn. elke dag de voorspellingen van het KNMI in de gaten gehouden. Maar ook daar word je de laatste tijd niet veel wijzer van. Want ik kan me nog dagen herinneren dat iedereen plannen had om naar het strand te gaan maar het toen op de dag zelf toch stiekem best wel keihard regende hier langs de kust.
De meteorologen voorspelde de laatste keer dat ik checkte 40% zonneschijn, 30% regen met temperaturen van 17 tot 22 graden.
Nou was ik heel gelukkig om te zien dat ik dus uiteindelijk 0% regen heb gevoeld, en ik toch cker 75% van de tijd met een zonnetje in mijn rug heb gelopen. De weergoden waren ons danceliefhebber gunstig gestemd. Waarvoor mijn dank! Want het idee om ditzelfde feest mee te moeten maken in de stromende regen lijkt mij toch alles behalve een toppertje. (of een breezer ananas)
Veel van de bekende partysletjes danwel partyschatjes waarmee ik vaak vertoef op feesten hadden gekozen om met de 'event travel'bus naar Hilvarenbeek te nemen. Zoals wellicht bekend heb ik werkelijk een hekel aan openbaar vervoer en verkoos ik de comfort van mijn eigen auto die boven het massavervoer zoals de bus of trein. Enerzijds omdat ik dan een reistijd heb die ruim een uur korter is, en ik dan over de luxe bezit van een ruig aparaat dat vele decibellen mijn autootje doorslingerd.
Dit waren de helden uit Haarlem e.o.
De bus vertrok geloof ik om half negen, en dat was precies de tijd dat mijn wekker ging dat ik mij maar moest gaan preparen voor de grootse dag. Precies een uur later stond ik voor de deur bij Marvin die mij zou vergezellen op de heen- en terugreis in de auto, en die zoals eigenlijk altijd mijn trouwe metgezel op het feest zelf ik. Zie je mij op een feest lopen dan kun je er donder op zeggen dat Marvin er is, en zie je Marvin dan is Pim nooit ver weg.
Iets voor 11 uur 's ochtends reden we een weilandje op redelijk in de buurt van ingang zuid van het festival terrein waar iedereen een recordbedrag van maar liefst 10,- euro moest neertellen voor 3 vierkante meter gras om je auto op te mogen stallen. Dat vond ik serieus echt werkelijk een belachelijk hoog bedrag voor zoiets kleins. Maar goed, ik kan mijn auto ook niet midden op de weg laten staan.
Bij ingang Noord bleek het redelijk storm te lopen met bezoekers in tegenstelling tot de ingang waar wij dus waren. Geen rij bij de kaartcontrole en ook het fouileren was in no time gebeurd. Het feest was nu officieel begonnen!
De achterkant van die 56 meter hoge stellage achter de mainstage
Snel naar het geel wit geblokte huisje waar de mooie blondine mij in ruil voor 10,- een mooie sleutel gaf dat mij het recht verleende gedurende het gehele feest gebruik te maken van kluisje 8109. Een klein wit kluisje waar ik de hele dag mijn trui en jas in had zitten in geval van noodweer danwel wervelstormen of dijkbreuken.
Maar gelukkig bleef het de hele dag mooi en konden we slechts gekleed in een t-shirt het feest onveilig maken.
Ook dit jaar waren er weer vele areas die allemaal een eigen tak uit de wereld van de hardere dancestijlen vertegenwoordigde. Zoals je wellicht weet houd ik persoonlijk wel van de nodige BPM's dus was ik veelal te vinden bij Hardcore4life, darkness4life maar ook bij de early shizzledizzle heb ik de nodige danspasjes tentoongesteld aan eenieder die het leuk vond om naar mij te kijken.
Ach, een beetje rondhangen bij de hardcoretent
Dit was voor mij deze zomer niet het eerste outdoor festival wat ik bezocht; eerder waren al DefQon, Ground Zero en Dominator aan de beurt. Natuurlijk ga je altijd dit soort evenementen met elkaar vergelijken. Maar al snel kwam ik tot de conclusie dat ik deze editie van Decibel echt heel goed vond.
De locatie was echt heel groot, maar dat was ook nodig gezien het grote aantal bezoekers. De areas waren groot en netjes. Geen last van oud zeer in de vorm van regenplassen die er al lagen omdat daar overal houtenvloerdelen overheen waren gelegd. De sfeer was heel goed. Heb van horen zeggen dat er toch wel het een en ander gebeurd is kwa meningsverschillen danwel burenruzies die met de vuist opgelost moesten worden. Want gewoon een keer een probleem oplossen doormiddel van de verbale communicatie blijkt voor sommigen toch te hoog gegrepen. Altijd spijtig en een smet op een zo mooide dag als deze.
De aankleding van de verschillende areas was ook dit jaar weer goed verzorgd. Achter de mainstage stond dit jaar de hoogste stellage ooit. De stage van 56 meter hoog was dan ook een zeer indrukwekkend bouwwerk om te zien.
Meesterlijke telefoongrappen.
Naar mijn mening was het ook goed geregeld met de aanwezige facilitieten. Ik heb geen enkele keer meer dan 2 minuten moeten wachten bij het toilet, en ook het drinken halen duurde nooit lang. Ook de drie keer dat ik nieuwe muntjes moest scoren verliepen elke keer razendsnel en heb geen enkele keer in de rij hoeven staan.
Er waren zoveel goede artiesten geboekt dat ik van te voren niet eens meer een plan had gemaakt van wie ik nu echt graag wilde zien. Ik merkte op het feest wel waar ik op welk moment was. Toch waren er wel een paar namen waarvoor ik telkens op mijn klokje keek om niet te laat te komen.
Optredens van Bryan Fury, Hellfish met DJ Producer waren vet. Maar ook Smurf die ondanks dat ie veel te laat kwam leuk wist te knallen is het opnoemen waard. De liveset van Destroyer was gewoonweg weer waanzinnig te noemen. Wat een compleet leipe set was dit zeg. Moet zeggen dat ik deze muziek steeds meer ga waarderen eigenlijk.
Opa Drokz verzocht mij nog een leuk verslag te schrijven.
Wel grappig om te zien was dat ik eerst bij Hellfish stond te knallen en ik daarna met Marvin een gedeelte van onze groep ging opzoeken dat vrolijk aan het stuiteren was bij de early hardcore. Was toch wel even een heel ander muziekje dat we daar hoorden. We moesten weer even twee versnellingen zakken en we zaten ook weer op het juiste haktempo.
In het hardcoretent heb ik toch ook we de nodige dancemoves weten te maken. Maar ik stond elke keer helemaal vooraan bijna tegen de hekken aan waardoor ik nooit kon zien wie er nu eigenlijk op dat moment aan het draaien was. Ik kan hier dus ook niet echt vertellen wie ik hier de toppers vond. Naar het schijnt is er gewoon 3x Gloria gedraaid van DJ D, maar heb ik ze gewoon elke keer gemist omdat ik dan ergens anders mijn ding aan het doen was wat toch wel erg jammer is aangezien dit nummer momenteel toch wel tot mijn favorieten behoort. Maar ook zonder Gloria was mijn dag meer dan top.
Populair zijn heeft zo zijn nadelen
Waar ik op de vorige paar feesten een compleet nieuwe weg ben ingeslagen wat betreft de consumptie van verboden middelen bleek ik ook deze keer weer ineens te beschikken over dat rare gevoel in je buik. Waar ik normaal zondagavond wel weer eens een keertje iets luchtigs naar binnen krijg moest ik ook op dit feest weer iets gaan eten. De puntzak met friet in combinatie met de frikandel gleden moeiteloos naar binnen en wisten mijn hongergevoel te stillen en mij weer nieuwe energie te geven voor nog een paar dansjes.
Om eerlijk te zijn kan ik er steeds meer van genieten om zelf geen pillen meer gebruiken op feesten. Waar ik eerst altijd zo vaag als een rubberen hamer op feesten een beetje doelloos rondzwalkte kan ik er nu meer van genieten om anderen te zien ploeteren met de meest simpele handelingen. Altijd leuk om mensen die van de kaart zijn in de zeik te nemen totdat ze er werkelijk niets meer van snappen. Maar ook de dag na het feest stap ik uit mijn bed en heb ik niet het gevoel alsof ik compleet uitgewoond ben en heb ik zelfs zin om leuke dingen te ondernemen. Iets wat ook eigenlijk niet echt voorkwam. Bij iemand thuis op de bank hangen terwijl je dan nog de nodige bende her en der verspreid op de tafel ziet liggen en de kleine hoopjes met het kwartier slinken tot er slechts een leeg cd hoesje over is.
De early hardcore area
Nee voor mij geen pillen meer. Ben nu naar 133 feesten geweest waarvan het meerendeel ik wazig was. En vind het nu wel leuk geweest. Geef mijn dubbele kersjes maar aan Henkie. Of plezier Kees maar met die kleine Armani's.
Om eerlijk te zijn vond ik het de eerste keer dat ik pilloos tussen mijn vrienden liep best moeilijk, maar nu had ik echt compleet geen drang meer om die dingen te nemen. Ook zonder weet ik mij heel goed te vermaken. Want de scheerlijnen van de grote hardcoretent bleek ook uitstekend geschikt om een potje te gaan koordansen.
Achter de hardcoretent langs het water kon je ook weer gaan touwtjespringen vanaf zo'n kraan met een elastiek om je benen. Maar toen ik daar dus op een gegeven moment even naar zat te kijken spring er ook een gast vanaf die dus geen touw rond zijn enkels had zitten!
Wat jullie niet weten is dat deze meneer doordeweeks altijd in de studio's in Hilversum staat. Daar word ie gebruikt als bleuscreen door de weerman van het RTL4 nieuws
Gelukkig voor hem had die dan wel weer een parachut op zijn rug. Maar de hoogte van de kraan bleek maar net genoeg te zijn om de parachute compleet uit de doen klappen alvorens hij met een mooi uitgevoerde judorol de klap van de landing enigzins kon opvangen. Ja die base-jumpers zijn toch ook maar gekke mensen
Overdag feesten in het zonnetje heeft toch ook wel zo zijn charme dan altijd maar midden in de nacht de beest uit te hangen totdat het zonnetje alweer hoog aan de hemel staat nog voor je aan de terugreis bent begonnen. Nee voor je lichamelijk gestel is dan overdag feesten een heel stuk dragelijker. Maar uiteraard is het toch ook altijd wel weer vet als het donker begint te worden en de lasers aangezet worden.
Aangezien ik al vanaf het begin van het feest aanwezig was had ik eigelijk niet echt zo heel veel zin meer om te gaan wachten tot het helemaal afgelopen was. Om 22:45 liepen Marvin en ik dan ook terug naar de kluisjes en hadden we toen nog overal de ruimte om op een normale manier het terrein te verlaten.
Achterkant van de mainstage bij nacht
In de auto uiteraard weer de vele belevenissen uitgewisseld en toen we thuis waren, waren we eigenlijk nog niet uitgepraat over deze dag.
Bij het verlaten van het terrein kreeg ik een Decibel Magazine in mijn handen geschoven dat ik maar eens rustig in mijn bedje door ging bladeren. De artikelen gelezen, de vele flyers nog eens goed bekeken. Toen het licht uitgedaan en nog eens mijn laatste gedachtes over de voorbije dag lekker de vrije loop laten gaan tot ik in een diepe slaap verzonken was.
Voor mij was deze Decibel echt de festivaltopper van dit jaar. Uiteraard volgen er nog wel een paar, maar tot nu toe vind ik dit een leuker feest dan de andere festivals waar ik geweest ben.
Organisatorisch zat het gewoon heel goed in elkaar. De optredens die ik heb meegemaakt waren stuk voor stuk de moeite waard. De sfeer was ook de hele tijd meer dan top te noemen, en uiteraard nog maar eens de weergoden bedanken voor deze stralende zomerdag.
