Verslag van Defqon.1 Festival, 17 juni 2006

Het is half 10 sochtends en ik fiets richting het station. Onderweg kom ik Mirko tegen en samen fietsen we verder.
Nadat we onze fietsen tegen een hek hadden vastgeketend arriveerde Ian ook al en was het wachten alleen nog op de bus.
En we wachtten nog steeds.
Nog steeds.
En nog steeds.
Toen de bus uiteindelijk bijna een half uur te laat aankwam konden we instappen.
De busschauffeur was wel een toffe peer en ook de medepassagiers waren te pruimen (alleen op de terugweg niet zo, maar dat kwam omdat ze nogal onder invloed waren gok ik).
Terwijl we richting Almere rijden worden Mirko, Ian en ik overspoeld met droge grappen over "je jongeheer" en andere grappen waar we stiekem toch wel een beetje om konden lachen.
De busschauffeur deed trouwens vrolijk mee en gooide er nog een schepje op.
Bovendien moesten er nog mensen opstappen onderweg en reed de goede man voor de gein nog even flink door langs de opstapplaats waar zo'n 15 man stonden te brullen.
(Hij keerde uiteindelijk wel hoor)
Naarmate de rit vorderde en we steeds dichterbij Almere kwamen zagen we ook "Defqon.1" op verkeersborden aangegeven.
We zijn gearriveerd. Ik probeer langs iedereen en alles te kijken en zie inderdaad een aantal tenten in de verte zichtbaar. De busschauffeur bood aan om uit te stappen (moest je nog een end lopen over de parkeerplaats), maar je kon ook meerijden maar dan moest je even wachten op een telefoontje van iemand (?)
Mirko ik en Ian stapten al uit in de verwachting dat het telefoontje nog wel eens een eeuw kon duren. Maar toen zagen we net de chauffeur zijn telefoon oppakken en sprintten we de bus weer in. Het was maar goed ook want die parkeerplaats was lang, heeeeeeel lang.
We stapten uit aan het einde en we moesten alsnog een stuk lopen en terwijl je met zo'n enorme groep richting een dance-festival als Defqon.1 loopt, krijg je er ook enorm veel zin in.
De ingang werd versierd met houten pallets en auto-onderdelen en bovenop was een mini-podium waar een vaag rockbandje zat te spelen. Vraag me niet waarom, maar dit was toch een Dance-event?
Na een uitgebreide fouillatie mochten we naar binnen. Toch slordig, Ian zijn camera kon ie zo meenemen en het tasje van Mirko werd ook niet gechecked.

Omdat we onze spullen ergens moesten dumpen claimden we maar meteen een kluisje voordat we de boel even uitgebreid gingen verkennen.
Jammer dat alles zo duur was. Voor 5 muntjes moest je 11 euro neertellen terwijl je voor 1 muntje een biertje kon halen (en, nee dat waren geen halve liters nee!)

Toch werd het plezier er niet minder om. 1 van de bekende dj's waar we in het begin heengingen was Miss Hysteria en zij werd ondersteund door DJ Lunatic.
Hardcore was niet echt ons ding (Ian houdt er meer van dan Mirko en ik), toch hebben we lekker uit ons dak kunnen gaan daar. Vervolgens gingen we even verder kijken en kwamen we langs Red (mainstage) waar Ed Real het publiek prima vermaakte met lekkere Jumpstyle. We liepen door richting Blue waar Cally en Juice (Engeland) meesterlijk bezig waren! Één van de twee ging zelfs op de Drive-in staan en scratchen met zijn blote voet!

Bovendien werden deze heren aangekondigd door niemand minder dan MC Deviate (Donkey Rollers) en zat Blue binnen de kortste keren bomvol.
Na Cally en Juice zou Coone komen, maar daar hadden we niet veel zin in, dus zijn we naar Red gegaan waar inmiddels Ruthless aan het draaien was (Ruthless is bekend als DJ met zijn maatje Vorwerk). Ruthless draait voornamelijk Jumpstyle, iets waar ik al een tijdje de smaak van goed te pakken heb.

Na Ruthless zou de Japanner Joji Biomehanika komen, hij draait wel Hardstyle maar hij draait alleen zijn eigen platen en die worden door zowel Mirko als Ian als ik niet gewaardeerd, datzelfde geld voor zijn kledingsmaak en zijn kapsel. Dus terwijl de Dennis Rodman van de DJ's bezig was zaten wij in Blue uit te kijken naar Pavo.

Pavo (Paul van Vooren) draaide helaas vrij onbekende Hardstyle waar ik ook niet vaak op los kon gaan helaas.
We zijn wat eerder bij Pavo weggegaan om wat te eten en ons voor te bereiden op DJ Isaac, die wel een hele vette set neerzette.
Helaas werd Isaac aan het einde iets minder. Desondanks heeft hij één van de beste sets van de dag neergezet en ik heb er ook dik van genoten!
Respect!

Na Isaac liepen we richting Headhunterz, 2 jonge heren die sinds kort pas hun eerste single uitgebracht hebben (Aiming for your brain).
Helaas was er sprake van slechts één "Headhunter" want we hebben toch maar één gozer achter de decks gezien.
Toch was zijn set heel bruut! ("Ghostbusters" vervangen voor "Headhunterz". geweldig!)
En zijn remix van "Emergency Call" en "Aiming for your brain" was ook geniaal!

DJ Luna en Pila namen het stokje over als "Straight on DJ Team". DJ Luna is na Tiesto de populairste DJ in Nederland en bovendien 1 van de besten ter wereld.
Toch vond ik de muziek die hij met Pila draaide een tikkeltje tegenvallen. Het was zeker beter dan wat Pavo en Zany (later) lieten horen maar toch viel het een beetje tegen.

Lunchpauze. We waren inmiddels al 5 uur aanwezig op het festival en hadden de nodige apartheden gespot; Een jongen die zwaar onder invloed (van?) voortdurend onderuit ging en heel lang bleef liggen in Brown. Afgezien van dat zag Brown er wel leuk uit! Het podium was een afgetrapt piratenschip en alles was lekker slordig afgewerkt met houten pallets. Febo had zijn eigen frituurcaravan geplaatst waar je dus (goedkoop) kon eten. Febo on the road.
Verder hebben we veel fruit gegeten: Bananen, Watermeloen en veel water gedronken.
Dit is aan te raden anders houd je het niet vol. Ja, met cocaïne maar daar doen wij niet aan.

Over drugsgebruik kan ik trouwens kort zijn: Ja, er werd gebruikt. Nee, ik deed er niet aan mee. Nee, nog geen 10% gebruikt op Defqon.1.

Na de lunchpauze gingen we naar een stukje Lady Dana (waar we te weinig van gehoord hebben voor een fatsoenlijk oordeel). En na Dana kwam Showtek.
Showtek zijn net als Headhunterz twee vrij jonge DJ's, maar de platen die ze inmiddels geproduceerd hebben zijn vaak buitengewoon goed.

De set van Showtek was zeer goed en we bleven maar op Red want Deepack en Charly Lownoise kwamen daarna gevolgd door Technoboy (Italië) die de boel afsloot, en hoe!
In de set van Technoboy hebben wij geniaal vuurwerk en prachtige lasers gezien en goeie muziek gehoord. Of het de beste set was weet ik niet zo goed.
Mirko is er al over uit aangezien hij ook Italiaan is, maar ik vond de mannen van Showtek en Headhunterz ook heel goed.

In ieder geval hebben we een onwijs gave dag gehad! Mirko ging, toen we rond kwart over 3 s'nachts in groningen waren, naar huis en Ian en ik bleven in Groningen bij Sora slapen (Bedankt meid!).

Ian en Mirko ook bedankt voor deze geweldige dag die ik nooit zal vergeten!
Bovendien gaan we 7 September alweer naar een festival van Q-Dance; Q-Base.

Jongens, ik verheug me er nu al op!