Met een autotje vol vertrokken we dan ook betijds richting Rotterdam. Geen van ons was ooit in de Now & Wow geweest, dus het missen van een verkeersbord leverde een grote zoekactie op naar dit pand. Achteraf bleek dat we er al zo'n 3 keer nagenoeg langs waren gereden.
Meteen was er de zin om te feesten, want de aanblik van zo'n industrieel pand is meesterlijk! Na de jas opgehangen te hebben, verscheen de eerste lach al op het gezicht, want ook van binnen was de industriele sfeer gehandhaafd en kwamen de eerste rollende bassen ons al tegemoet. Er werd maar meteen richting de zaal getogen waar Hansz aan het draaien was en daar werden dan ook meteen de vrienden uit Nijmegen begroet. Ondanks dat Hansz de opdracht had gehad enigzins rustig te beginnen, zat het tempo er al lekker in en konden de voetjes van de vloer! Naarmate de tijd verstreek werd het steeds drukker en kwam de sfeer er goed in. Omdat Miss Djax zich ziek afgemeld had kregen alle andere dj's een half uur tot drie kwartier langer de tijd om hun kunstje te vertonen en dat was helemaal geen ramp!
Na de set van Hansz naar room 1 gegaan om nog een uur lang los te gaan op de beats van Remy. Ondanks dat hij al een oude rot in het vak is, weet ie wel wat goede muziek is! Man, wat was dat lekker! Toch wel de topper van de avond in mijn ogen!
Na nog een half uurtje Paul Kalkbrenner en flink wat danspasjes later was het tijd om even te gaan chillen onder het genot van een hapje en een drankje. De aangename temperatuur en de minimale geluiden van Dinky (uiteraard Acid In My Fridge) lieten me weer wat bijkomen om daarna natuurlijk weer lekker verder te gaan.
Maar weer terug gegaan naar de funky room, waar Bart Skils ondertussen begonnen was aan zijn set. Hij nam zijn publiek aardig mee in de diepte, want het zweefgehalte lag aardig hoog voor mijn gevoel, helemaal na de de funky set van Remy. Aangezien niet iedereen van ons dit zo kon waarderen werd na een uurtje naar room 2 gegaan, waar Mistress Barbara het publiek aan het opzwepen was. Hier ging het dan ook weer aardig los en konden de voetjes weer van de vloer. Heerlijk!
Om 4 uur (?) was daar dan het grote moment, de vooraf op verschillende fora zo bewierrookte Sven Wittekind betrad het platform der titanen. Na eindelijk zijn volume-schuif gevonden te hebben barste het geweld los. Warmte, zweet en beats vulde de kamer en het publiek verkeerde in extase.
Na zo'n 10 minuten was ik dit zielloos geram al zo beu, dat ik in mijn eentje terug ben gegaan naar de funky room om te gaan genieten van de live-performance van Exium. Vooral dat laatste kwartiertje was meesterlijk en er werd dan ook aardig aan de conditie gewerkt! Daarna was het dan tijd voor de afsluiter van de avond Oscar Mulero (inclusief tattoos, houthakkersblouse en snor
) en voor de laatste maal werden de energiereserves aangesproken.De rest van het gevolg was er ondertussen bij komen staan en om 5.15 werd besloten huiswaarts te keren omdat onze chauf zich niet zo lekker voelde.
Een mooi laagje van dikke mist had zich over Nederland getrokken en dus werd maar met aangepaste snelheid richting huis gereden. Psychedelische effecten zoals het zien van complete bossen langs de weg in de verte (ondanks complete nuchterheid) zijn dan toch wel cool! Een soort van Fata Morgana, maar dan anders!
Na een warme douche en onder het genot van de fluitende vogeltjes dook ik dan rond 7 uur in mijn bedje. om te gaan dromen over een heftig feestje op een heftige locatie met heftige muziek!
Schitterend was het!
