Q-Base 2018 - Een meer dan waardig (finaal) weerzien

Alweer ruim een week geleden, maar toch nog maar even een verslag dan. Omdat ik dat 'vroeger' ook altijd deed. Alweer acht jaar geleden sinds de periode dat ik met enige regelmaat feesten bezocht. Andere prioriteiten, het was prima zo. Huisje, boompje, beestje. Maar de liefde voor de muziek bleef. Luisteren deed ik het nog altijd, echt volgen niet meer. Dat is sinds een jaar weer stukje bij beetje het geval. En hoewel ik al langer liep met het idee weer eens een feestje of festival te doen was ik direct om bij het lezen van de aankondiging dat dit de laatste Q-Base zou worden. Want damn, Q-Base, dat was voor mij echt altijd al het beste festival/feest op de kalender. Daar keek ik echt naar uit. Die locatie, de 2-uurs setjes en de echte vrijheid die de dj's daar hadden om eens wat anders te doen of gewoon goed op te bouwen, in combinatie met die andere sfeer door het internationale publiek maakten dat dit voor mij echt een hoogtepunt was. Bij die laatste editie moest ik zijn.

Maar goed, acht jaar geleden. Het leven ging door. Sommigen van de kennissen pakken zo nu en dan nog feestjes, maar veel spreken doe ik ze niet meer. Een vrijwilliger was echter snel gevonden in de vorm van mijn schoonzusje die, zo bleek, al een tijdje naar de muziek luisterde, een keer naar Intens Festival was geweest, en wel zin had in nog een keer. En dus was alles snel geregeld, direct kaarten gescoord en samen op weg. De laatste keer Q-Base was 2007 en ik was enorm benieuwd naar wat ik zou aantreffen. Hoe hebben de feestjes zich, los van de muziek, ontwikkeld en wat herken ik nog.

Zowel parkeren als de entree verliepen soepel. Snel kluisje opzoeken (het was net na 5en) en klaar voor de muziek. Neeeh. niet helemaal. Schoonzusje is van de merchandise en moest en zou wat scoren. Dat klinkt makkelijker dan het was. De rijen bij de merchandise stands waren zonder uitzondering indrukwekkend te noemen, vooral gegeven het vroege tijdstip. We besloten bij de grootste achteraan te sluiten en waren uiteindelijk 3 kwartier verder voordat ze, dat moet gezegd, een erg mooi shirt had gescoord.

Anyway, toen daadwerkelijk klaar. Niks beters dan met een biertje in je hand het terrein ontdekken en her en der wat dj’s aan te horen. De Hangar ging al meteen lekker met D-Attack, de Open Air rustig aan (en vooral zacht!) op een echt andere plek dan ik me herinner van de 2006 en 2007 edities. En de Thunderdome tent knalde er al lekker op. Uiteindelijk even bij de Open Air gebleven waar Adrenalize op zich best lekker draaide. Mijn titels-en-artiesten arsenaal ben ik gestaag aan het wederopbouwen dus daar ontbreekt het aan, maar het klonk best lekker, zeker voor dat tijdstip. Ondertussen even wat gegeten om zodoende om 8 uur in de Ransamnia bunker te zijn waar Jebroer de boel op z'n kop zette. Het idee kwam van mijn partner in crime, ik had mijn bedenkingen, maar kan niet anders dan dat het dak er nog net niet af kwam. Leuke sfeer, leuk gedaan door de beste man en het was zeer aanstekelijk. Hierna even rondje gedaan en even na 9en richting Scantraxx Legacy tent gegaan waar Jones was begonnen. Het eerste hoogtepuntje van de nog jonge avond. Wat was dat lekker zeg. Geluid ietwat ongecontroleerd in het rood (vooral de hoog en mid waren aanslagen op je gehoor) maar het mocht de pret niet drukken. De sfeer zat er goed in en Jones draaide niets minder dan een heldenset. Afwisselend maar vooral lekker het tempo er in houdend. Ik kom hier later nog op terug, maar heb steeds vaker het idee dat er van break naar break wordt gedraaid (en geproduceerd) en in dit setje zat het tempo er gewoon goed in. Tot aan 10 uur niet stil gestaan en helemaal opgeleefd liepen we weg om even lekker bij te komen.

Zodoende wel D-Block & S-te-Fan gemist op de Open Air maar dat setje kwam gelukkig alsnog online. In het vervolg van een bijna perfecte avond hebben we lekker rondgelopen, setjes vooral op de Open Air meegepakt maar ook lekker rustig aan gedaan en genoten van de verscheidenheid aan mensen die er toch altijd rondlopen. Sfeer zoals die op mij overkwam was meer dan prima.

Wel meegepakt hebben we Coone die mij ronduit tegenviel. Niet onverwacht, maar heb gewoon niet zo veel met zijn muziek en vooral de manier van draaien. Letterlijk van break na break. Wat mij betreft ook weinig met echt mixen te maken. Lange breaks, lange opbouwen en even los om vervolgens weer hetzelfde recept op een volgend nummer los te laten. Hoe dan ook, het haalt voor mij het ritme uit de set en op enkele uitzonderingen na kon deze set mij echt niet bekoren. Wederom vervolgens even gechilled maar bijtijds naar de Open Air gelopen voor Noisecontrollers, waar partner groot fan van is. Atmozfears was nog lekker bezig maar het tempo zat er al lekker in. Noisecontrollers moest wel doorpakken. En dat deed hij prima. Een afwisselende set waar het tempo goed in zat en zowel wat classics als wat minder melodieus voorbij kwam. Het klonk lekker en ging lekker. Wij ook trouwens. De anderhalf uur vlogen om en het laatste gedeelte van de set stonden we helemaal vooraan lekker te knallen op de laatste, toch harde beats. Prima setje en voordat je het weet zit je diep in de nacht en gaat het gas er overal goed op. Heerlijk.

Doorgelopen naar de Scantraxx tent die inmiddels afgeladen was (echt te klein!) waar Tatanka stond te draaien. Hoewel, Tatanka? Ik stond even 5 minuten te staren want was overtuigd dat Tatanka er niet stond, maar inmiddels was vervangen door een andere dj of stand-in. Slechts aan zijn motoriek zag ik dat hij het moest zijn. Jezus, wat heeft hij een jasje of 2 uitgedaan. Maar draaien als vanouds. Heerlijk. Lekker het bekende Italiaanse werk keihard uit de speakers, iedereen los met een grote glimlach. Echt top. Ruim half uurtje goed vermaakt en toen weer ff wat gegeten, onder de geluiden vanuit de BKJN bunker waar het tempo er uiteraard nog veel beter in zat. De laatste must-see was Radical Redemption en we waren dan ook bijtijds aanwezig voor een laatste uurtje flink knallen. Dat ging heerlijk. Top setje. Wat een producties. Mijn rug begon het te begeven maar genoten heb ik zeker. Vanaf het VIP deck had je fantastisch zicht op het mooie podium en het geluid was inmiddels best ok, zelfs achteraan.

Voordat ik het wist was het 6 uur en ging de Open Air over op de hardcore. Hoewel ik zowel N-Vitral als Sefa graag had gezien was m'n rug er klaar mee en wijzelf ook wel. Rustig aan de uitgang opgezocht en naar huis gereden, nagenietend van een fantastische nacht.

Hoewel ik, terugkijkend op de line-up, nog heel veel had willen zien, kijk ik terug op een fantastisch feest. Op naar meer, hoewel niet meer in de frequentie van vroeger. Het is niet meer dan terecht dat Q-Dance op deze locatie blijft, hoewel een nieuw concept volgt. Begrijpelijk na 15 jaar, maar niet minder jammer.

Uitkijkend naar Euphoria (next stop) en uiteraard het nieuwe concept volgend jaar kijk ik terug op een geslaagde terugkeer in de wereld van de feestjes en festivals. Smaakt naar meer.