Zoveel zin als we hadden in dit feestje, stonden wij stipt half 11 voor de ingang. Om ons vervolgens nog 20 minuten te mogen opvreten over het feit dat er wel muziek was, maar nog niet naar binnen mochten. Gezien ik alle Awake locaties al eens had bezocht was het dus voor het eerst dat ik naar de festival editie ging. Bij de ingang troffen wij Jabba al aan, 'dit wordt top!'
Hoewel onze buschauffeur de verkeerde route had gereden, waren wij dus toch nog op tijd. Wij waren dan ook niet via de bezoekers-route gekomen maar via alle andere wegen. Startend met het volproppen van een kluisje, de in beslagname van de AwakeSunglasses werd het tijd voor een verkenningstocht. Het is overal nog bijzonder rustig, ietswat modderig her en der, maar de muziek staat hard en klinkt al lekker in het gehoor. Uiteraard ook langs de verstopte tent A gekomen en daar even lekker bij Olene blijven dansen. Hier was op dat moment denk ik ook de 75% van de overige bezoekers. Gezellig!
Maar uiteraard stond de route al redelijk uitgestippeld en werd het toch redelijk snel tijd om Y te bezoeken: Joris Voorn. Na toch nog 2 rondjes te hebben gelopen en tot het besluit waren gekomen dat we er gewóón voorbij zijn gelopen, waren wij nog ruim op tijd bij Y.
Joris draaide wat mij betreft een heerlijk setje (overigens ook al lekker geluisterd vanmorgen) maar werd helaas overstemd door naastgelegen tenten. Hier hadden wij redelijk de balen van en zijn halverwege afgehaakt voor een enkeltje Z.
Ook hier was de muziek weer erg aangenaam en werd de sfeer voor de rest van de dag vastgesteld: TOP!
Het enkeltje Z was toch geen enkeltje en zo vertrokken wij richting X voor de zet van Mr. Rachmad. Nog de laatste fijne minuten meegepikt van Rolando en dan is hij daar: Steve. Ook weer zeer prettig te noemen maar helaas net op een ongunstig tijdstip. Want wij moeten al snel richting V voor onze groepshero Anton Pieete! Lovely
Helaas toch wederom dorst en wagen wij ons aan de zogeheten 'Drinks' beter bekend als sauna-bar. Wachtende in de rij klinken de eerste tonen van Pitto's - Feeling. Nu moest het heeeel gek lopen wilde deze dag in het water vallen!Halverwege de middag is het dan ook tijd voor wat rondhangen, wat mensen bellen en smsen en nog meer bellen, en meeten. Gezellig van tent naar tent van podium naar podium! Om ons vervolgens toch weer aan te sluiten bij Z gezien het volume dat uit deze tent kwam. Eenmaal gearriveerd komen de bezwete koppies ons tegemoet en staat de schranz op vol volume aan. NICE
Uiteraard waren wij ook in deze tent aanwezig voor onze 2e groepshero: Marco Remus (en dus ook Sven Wittekid). Daar toch een flinke tijd geweest, en ook af en toe wat frisse lucht geschept te hebben heb ik weinig Marco gezien. Geen kaal hoofd en sikje achter de draaitafels, wel een vrouw. Was ook Marco zijn chauffeur verkeerd gereden of wilde miss Djaxx gewoon niet meer stoppen? Niet lang daarna bleek dan toch de held gearriveerd. TOP!Tot het besef komende dat de avond (of beter gezegd dag) alweer bijna tot zijn eind komt, gaan wij dan toch nog even langs bij Speedy J, maar vooral even voor Adam Beyer.
Nadat wij hier heerlijk hebben staan bouncen op een staalplaat besluiten we een snel retourtje toilet te maken. Eenmaal vertrokken van onze spot komen wij een meneer tegen. De beste man had zichtbaar zijn feestje gehad en kon niet meer op zijn benen staan. Wij besluiten om even te peilen of zijn moeizame tocht ook een einddoel heeft (vrienden?). Nadat de beste man zich vol overgave op de rug van een andere gozer stort, is het besluit dan ook snel genomen: deze meneer moet naar de EHBO en wel NU! Nu klonk dit achteraf gezien als makkelijker gezegd dan gedaan. Gedurende de tocht met meneer onder de armen hebben wij hem vriendelijk doch ten zeerste verzocht tot enig teken van aanwezigheid op de awake planeet. Om uiteindelijk, na een zeer barre tocht, waarin de man en bovendien wij belachelijk worden gemaakt, komen wij op 10 meter van de EHBO post. 3 man sterk staat klaar om ons op te vangen. Nee, helaas niets was minder waar! Het EHBO personeel kijkt ons aan, zichtbaar gebarend dat wij hun hulp kunnen gebruiken, ontstaat er geen actie! GÉÉN! Je zag ze denken: 'nou, jullie zijn al zo ver gekomen, til hem dan ook die laatste 10 meter maar.' Wanneer wij dan toch die laatste 10 meter sprint voor onze rekening nemen en de meneer voor het vriendelijke EHBO personeel neer willen zetten, rest mij de vraag: 'mag ik hem nu eindelijk loslaten, hij is toch ietswat zwaar hoor!' Het antwoord dat volgt is redelijk grof: 'nee, nog heel even vasthouden'. Dat is *** jullie taak! Ik ben hier om te feesten!
Gezien de tijd die dit in beslag had genomen, heel snel terug naar onze spot gegaan om daar nog even te genieten van Mr. Beyer! De lasers gaan aan, het vuurwerk knalt en dan weet je het: dit duurt niet lang meer
Om vervolgens af te sluiten met Micheal Jackson himself. Geen gemix, gewoon clean and simple. Wederom, heel mooi gedaan!Nu weet ik dat Awake een 'goedkoper' festival is. Maar vond ik toch wel dat je dat heeel erg kon zien. Als versiering was er helaas niets meer dan de Jabba bewaking bij de ingang en een verdwaald bootje Jabba's bij X. Om nog maar niets te schrijven over de verdwaalde Jostiband meets de Toppers parade waar wij halverwege de middag over struikelden. Wat een trieste bedoeling! In zo'n geval is Less toch écht niet More! Zo heb ik mij toch afgevraagd of Awakenings misschien C1000's 'Geen fratsen' heeft opgekocht?
Buiten dat om vond ik het een zeer goed georganiseerd feestje! Dat helaas toch weer erg snel tot zijn einde kwam, maar waar ik zeker volgend jaar weer van de party ben! :D
