In Qontrol
Zaterdag 19/04/08
Amsterdam RAI
My line-up:
00:55 - 02:00: Brennan Heart
02:00 - 03:00: Showtek
03:00 - 03:25: Donkey Rollers
03:35 - 04:00: Promo
04:00 - 04:10: Live: Noize Suppressor
04:35 - 04:45: Technoboy
04:45 - 06:00: Dana
06:00 - 07:00: Vince
En dan sta je daar zo op Schiphol, wetende dat je zomaar de volgende dag vrij bent van werk. Eh, pardon? Inderdaad, dat is ook een eeuwigheid geleden. En dat moet gevierd worden. Dus, eh. maar een lekkere sigaret opgestoken op dat perron. Gelukkig deden er een hoop met mij mee en waren de conducteurs nergens te bekennen. Als ik in mijn eentje ben en een flesje Spa Blauw opendraai in de stilte coupé, dan komen zij wel met hun suffe pet. Mietjes. Maar genoeg daarover, komt er vervolgens een meid op mij af met de vraag: "Have you seen my arm?" Euuuhhh nee, en gewoon doorvragen aan iedereen. Maarrrr, het kan nog gekker. "Sta ik hier in de RAI? Nee ik sta in de RAI en ben niet blAI. Dat is ook niet fraAI." Je moet je kunnen vermaken in zo'n tunnel anders wordt het niks.
Volgende stop Amsterdam RAI. Hangen er bij de uitgang van die grote posters met koeienletters erop geprint dat er in zeer geringe tijd kaartjescontrole is. Met het weekendretourtje in mijn zak weet ik dat er bij terugkomst weer een dikke rij figuren staan te pinnen voor hun leven. Altijd prachtig. En maar zeiken met zijn allen dat In Qontrol een duur feest is. Nou ja, dan maar even een klein wandelingetje maken richting het housedoolhof. Oeps, Déja vu. De man met het drumstel was wederom op zijn vaste plekkie te vinden. Al lopende kwamen wij nog wat mensen tegen waarbij de pillenvreugde al hevig aan het huishouden was. De jezus bus was ook weer paraat. Dat was mooi, want nu kon je prima je jongeheer laten slingeren zonder dat de geelhempjes je vermanend op de schouder komen tikken. Sommigen tartten het lot door al bij de ingang tegen de eerste de beste ruit te staan zeiken. Respect!
Tijd voor de vaste prik. Controle, kluisjes, controle. Bla bla, wie kent het niet. Er stonden trouwens een zooi kluisjes, niet normaal. Goed geregeld dus! Wel 11 euro lichter maar goed, daar krijg je nog 5 van terug, mocht je je sleutel niet in het slot laten aan het eind. Kostte mij bijna een Whopper. Zonder uien trouwens, want daar ga je van schijten. Maar daar kom ik straks even op terug. Nog even door die laatste controle heen en klaar. Oh nee, wat zie ik daar? Ik sta uitgerekend in een RAI waar ik door een vrouw gefouilleerd ga worden. Oh J&z$@! Of ik mijn sleutels in mijn hand wilde houden en mijn portemonnee op de tafel wilde liggen. Doe ik dat, wordt ik een meter terug geduwd, want ik kwam te dichtbij ofzo. Raar kind. Maar ja, zou zij dan niet die sleutels ook even willen zien? Nee, dat ging wel goed. En die man achter haar maar mijn portemonnee binnenstebuiten keren.
![:\](https://static.partyflock.nl/smiley/hmmzz_streep.png ":\"){kind=small}
Goed, na dat gehad te hebben kwamen wij aan bij een HUGE token verkooppunt. Dat vond ik wel netjes hoor. Snel geholpen door vriendelijk personeel kan ik altijd wel waarderen. Witte blousjes die oplichtten van het UV-licht. Oh jongen oh. En dan vervolgens de roltrappen op en het doolhof in. Kunnen die Defqon .1 posters voortaan niet even weggehaald worden als het feest keihard uitverkocht is? Beetje frustrerend namelijk en dat was 20 meter verderop te zien ook, waar deze al verscheurd op de grond lagen. Het viel ook mee dat de kaartjes al niet gelijk hier werden verkocht voor 375 euro exclusief reisvergoeding, maar toen ik daar nog even over nadacht stond ik al bijna in de Main. Of, eehhh ja, waar was ik nou eigenlijk? Ben je daar met een plattegrond en met mensen van de kaart. De ironie.
Dan maar even wat bekenden bellen. En daar ging het helemaal de soep in, want op dat spannende moment bleek dat ik mijn telefoon niet hadmeegenomen. Juiiiist. Daar stuiterden mijn plannen zo de roltrap af. Hoe stom kun je zijn? Dat wordt dus heel goed afspreken, of heel goed rondlopen. En ja, dat kan met gemak in de RAI. Na wat getob besloten om daar keihard schijt aan te hebben en volledig los te gaan op de beukende beats van Brennan Heart. Het moet gezegd worden, ik heb deze man slechter horen draaien. Enigzins verrassend! Na een uurtje besloten wij om vlak voor de booth te gaan staan, want daar zou er wel plek genoeg zijn volgens Aad. Nou, daar vooraan was alleen plek genoeg om een potje stevig te kunnen schijten. Ik weet niet wat er aan de hand was, maar het leek erop alsof iedereen tegelijkertijd leeg aan het lopen was. Had iemand van FC Groningen de rollen wc-papier verstopt, of zat er salmonella in sommige pillen verwerkt?
Overigens zag de dj-booth er weer netjes uit. Een scherm in de vorm van het In Qontrol logo, lasers, meer schermen, een dj-booth die omhoog en omlaag kon, vuurwerk. Netjes hoor. En toen kwam Showtek ook nog eens op. Deze mensen knalden hem er weer aardig in, en het ging volledig los vooraan. Heel weinig ruimte, maar het ging met momenten heerlijk te keer. Er was ook nog iemand in een rolstoel aanwezig. Veel respect voor mensen die zich toch in het geweld durven te wagen en vol op aan het genieten zijn. Via via hoorde ik dat er bekenden gesignaleerd waren in Sin City, maar wij wilden nog een klein stukje van Donkey Rollers meekrijgen. Zany er niet bij, maar vader worden is fantastisch. Gefeliciteerd, Raoul! De overige leden van de Rollers maakten er overigens geen minder spektakel van. Na een paar nummertjes gingen wij dan toch maar naar Sin City. Twee bleven er achter voor Technoboy.
Sin City. meer Dead City als je het mij vraagt. Gelukkig stonk het er niet naar de doden. Kwam het door het geluid dat iedereen zo chagrijnig rondliep of was er iets anders aan de hand? In beide gevallen was het een redelijke tamme bedoeling. Onze bekenden hebben wij maar eventjes gesproken, van hakken kwam niks terecht. Het geluidsverschil met de Main was echt om te huilen en er liepen een paar aardbeien rond die dachten de koning te zijn omdat ze toevallig een kroontje op hun kop hadden. Nee, dit ging hem niet worden. Promo draaide overigens erg lekker en Noize Surprezzor had ik graag van willen genieten, maar desondanks kozen wij maar voor Technoboy. Maar eerst, Hot Dog Terror!
Ja toch? Altijd goed om de sfeer er weer een beetje in te eten! Een lekkere hotdog met saus volledig naar binnen stouwen en dan wegspoelen met wat drank. Dat wegspoelen ging wel heel snel, want volgens mij had ik een braadworst in mijn klauwen. Heeft er iemand een idee waarom er in godsnaam ZUURKOOL op mijn hete hond zat? Voor mij geen naar kots ruikende flosdraadjes, dacht ik, terwijl ik heel boos naar die ranzige meuk keek en met een token die zooi van mijn broodje schraapte. Alles er op en er aan? Alles eraf en op de grond! En die maat van mij maar lachen, terwijl hij 3 seconden later ook maar van gedachten was veranderd. Lekker hoor! Tijd voor Technoboy! In de Main. Maar waar is de Main?
Na een paar omwegen kwamen wij aan bij ons oude vertrouwde plekje vooraan. Iedereen weer pleite. SMS blijf eens staan naar 06-oú-est-la? Nu is het vergeten van je eigen telefoon dom, maar een telefoon bij je hebben en op stil laten staan vind ik ook redelijk Alzheimer. Het verhaal was uiteindelijk dat Aad een scharrel had gevonden en Bob was de kwijt weg. Ok, Technoboy dussss. Ik vond zijn set niet echt denderend, maar het kwam ook een beetje omdat ik pas tijdens zijn laatste twee nummers aanwezig was
Plots liep mijn broertje langs, op zoek naar ons. Dat kwam even mooi uit! Vervolgens zijn wij wat meer naar links gaan staan, waar ik niet alleen meer bekenden tegenkwam op een redelijk rustig stank -en zuurkoolvrij plekje, maar ook iemand tijdens een snelle plaspauze. Die keek mij zo aan dat ik hem na 12 SMSjes van zijn kant eindelijk had gevonden, maar ja En Dana hing maar daar in de lucht. Zij leverde daar hoog opgehesen wel een puike set af. Een van haar betere kan ik wel zeggen. Tijd om dus eens heel erg hard te gaan stampen. Er stond alleen een meid achter mij toen ik net mijn been naar achteren zwaaide en smeerde vervolgens haar halve broek onder met zwarte troep. Mijn excuses nogmaals. Ze vatte het wel goed op overigens. Toen er eerder op de avond mensen tegen mijn zeiknatte shirt aanliepen, was ik gelijk de gebeten hond. Maar het geeft niet, ik begrijp het wel als je in mijn zuivere stampruimte wilt begeven, terwijl ik mijn kuiten de vernieling in help
Maar het spijt me hoor, de volgende keer trek ik een bananenpak aan. Of ik trek mijn shirt uit, wordt ook altijd gewaardeerd Voor die gozer met dat bananenpak aan.
Gek! Waar waren wij? In de RAI! En Vince kwam er ook bAI! Weer een heerlijk setje knalde er uit de speakers. Het was ondertussen al flink licht aan het worden buiten en als het licht wordt krijg ik altijd kramp. Waar ik tot nu (snelle blik op de wekker: dinsdag 22/04 @ 04:01) nog steeds last van heb, want ik heb mij toen die laatste nummertjes gewoon over die zure kuiten heen gehakt. En ja, toen was het alweer afgelopen
Tijd voor de reis naar huis. Ik ga het overigens niet hebben over die fuik die wij in moesten naar buiten, die mensen die gewoon de weg overstaken terwijl de klaarover naar de stoep liep, die tientallen mensen die nog een enkeltje kochten, die gek met die toeter in de trein en dat belachelijk dure en ook niet knapperige broodje fliet américain op Leiden Centraal á raison de 3 euro 80. Nee laat ik die onzin jullie maar besparen
PS: Uiteraard een topfeest!
GOED
Voorzieningen waren super geregeld
Geluid was van goede kwaliteit in de Main
MWOA
Geluid in de rest van de toko was
De RAI als locatie blijft nog steeds
Huur Lockerbox weer snel omhooggeknald
Evenals drankprijzen, alsof wij allemaal tweeverdieners zijn
RONDUIT KLOTE
Sin City, wat een aanfluiting
Security. Misschien met een bureau in zee gaan dat wel affiniteit heeft met de dancescene?
OPMERKELIJK
Poep
Zuurkool
Banaan
Tot de volgende keer maar weer!
