U-Niks schopt kont

Zaterdag 28 november 2009… ergens op een duistere plek waar de zon al lang niet meer schijnt. Knetterende en bulderende geluiden. Tekno welteverstaan. Wars van de toenemende betutteling die ons land steeds meer op het kapsel van Jan-Peter laat lijken, is dit U-Niks: Back to the Underground.

Met een jointje op zak mag je het gemiddelde feest al niet meer binnen en zelfs een sigaretje opsteken is er niet meer bij. Ondertussen is de MS Stubnitz aan de ketting gelegd en is onlangs de anti-kraakverwet aangenomen, waar nog veel meer underground locaties het onderspit voor zullen delven. Niks lijkt meer netjes genoeg in Nederland! U-Niks heeft daar schijt aan en bestookt de gevestigde orde met een enorme bak chaos – die zo kenmerkend is voor de underground – rauwe Tekno, bijtende Acid, beukende oldschool en dat ongedwongen, ouderwets gezellige feestgevoel.

Ook deze keer laat U-Niks figuren uit de Nederlandse underground aantreden die het daglicht niet kunnen verdragen. Allereerst Rinse , die zijn act zo luidruchtig en zuur opvoert dat het glazuur van je tanden springt. Ook mysterieuze Rotterdamse Stefan ZMK is weer eens van de partij met muziek voor de echte die-hards, recht door het hard en keihard tot op het bot. Uiteraard mag ook de Eindhovense rauwdauwer, Bor (Zodiak Commune/U-Niks) niet ontbreken voor een stukje trippy Tekno met hier en daar een gouwe ouwe. Maar er is ook ruimte voor een frisse wind in de vorm van Li-z (Hit ’n Run), die zelfs meest doorgewinterde die-hard laat freaken tot hij er bij neer valt.

En zo gebeurt het dat je zondagmorgen als een zombie Area51 uit strompelt. Bleek, gebroken, uitgeput en met grote ogen, duidelijk aangeslagen door een nacht vol met monsterlijke beats, bedwelmende rookmachines en waanzinnige lichtflitsen die je tot het uiterste gedreven hebben. Met vermoeide ledematen en je zenuwstelsel nog op scherp, rest niks anders dan een relaxte afterparty op te zoeken of toch maar te proberen de slaap te vatten… hopend dat het denderende underground geweld van U-Niks je niet tot in je stoutse dromen blijft achtervolgen.

Either you love it… Of je laat er een dikke, dampende drol op. Maar voor de minder gevoelige oortjes en tere zieltjes mag daar geen twijfel over zijn!