A State Of Trance 500
1 mei 2011
| Artiesten | Armin van Buuren  Paul Oakenfold Cosmic Gate Markus Schulz Andy Moor |
| Label | Armada Music |
Genre: trance
10 jaar, 15 miljoen luisteraars en 500 afleveringen van zijn radioshow A State Of Trance. Dat is reden voor een feestje. En niet zo'n kleintje ook! We worden getrakteerd op maar liefst vijf cd's gemixt door Armin van Buuren, Paul Oakenfold, Markus Schulz, Cosmic Gate en Andy Moor.
Als er iemand op deze aardbol een goede reden heeft om te feesten, dan is dat Armin van Buuren wel. De 500ste aflevering van zijn roemruchte, over de gehele wereld bekende, radioshow "A State of Trance" is een feit. Ook bestaat de "A State Of Trance" radioshow 10 jaar. Elke week weet Armin van Buuren 15 miljoen luisteraars te trekken, die hij trakteert op het beste van trance en progressive in zijn twee uur durende radioshow. Maar ja, een feestje vieren is één ding, maar ASOT 500 moet een happening worden die in het geheugen gegrift blijft. Deze sympathieke Leidenaar weet duidelijk hoe hij een feestje geeft. Waarom één feestje geven, als je er ook gewoon vijf kunt geven. Johannesburg, Miami, Buenos Aires, Den Bosch en Sydney moesten eraan geloven, waarvan Den Bosch het omvangrijkst was met maar liefst 40 dj's. Bij dit alles hoort natuurlijk ook een mixcompilatie van hoog niveau. Deze hebben we nu in handen. Niet één cd, niet twee, maar liefst vijf cd's gemixt door diverse grootheden in de trance scene! Deze vijf dj's hebben allemaal hun sporen nagelaten in de geschiedenis van de trance. En nog steeds houden deze dj's het trancevuur laaiende, samen met vele anderen.
Allereerst Armin van Buuren, het opperhoofd van het Armada label, het brein achter wat waarschijnlijk de meest geliefde radioshow ter wereld is (en misschien wel verder, misschien wordt er elders in dit sterrenstelsel ook wel naar Armin geluisterd!). Armin heeft speciaal voor deze feestelijke gebeurtenis het anthem gemaakt. Dit anthem heeft hij geproduceerd onder zijn wel bekende Gaia alias en heet "Status Excessu D". Deze track is natuurlijk ook van de partij op zijn mix, welke we starten met "Tuvan", eveneens een track van Armin's alias Gaia. Een speciale intro versie van deze track zorgt ervoor dat je vanaf het begin af aan opgeslurpt wordt in deze mix. Voor de rest wordt de mix van Armin gekenmerkt door het nodige mash-up geweld, welke we allemaal wel een keer voorbij hebben horen komen in de radioshow.
De tweede cd van dit feestpakket komt van één van de pioniers van de dancescene, namelijk Paul Oakenfold. Na een carrière van 20 jaar staat Paul Oakenfold nog steeds aan de frontlinie van de scene, om zijn geluid en passie voor muziek over de gehele wereld ten toon te spreiden. In de mix van Paul Oakenfold komen, net als bij die van Armin van Buuren (en de rest van de dj's die een cd hebben gemixt voor deze compilatie), een verscheidenheid aan tracks voorbij. Van klassiekers tot het meer recentere spul. "Not Over Yet" van Grace is toch wel een track, die men kan aanduiden als klassieker. In de Robert Vadney remix weet deze track nog steeds de juiste snaar te raken. Naast deze track komen nog meer klassiekers in een ander jasje voorbij. Neem nu "Southern Sun" van Paul Oakenfold en "Bullet In The Gun" van Planet Perfecto. De re-release van de toonaangevende Goa mix van Paul Oakenfold, moet de inspiratie geweest zijn voor Paul's hagelnieuwe track, genaamd "Tokyo", een echte goa-trance knaller!
De Duits-Amerikaanse mastermind Markus Schulz neemt de derde cd voor zijn rekening. De nummer 8 in de DJ-Mag verkiezing en jarenlange vriend van de show heeft ook een overzicht gemaakt van zijn all-time favorieten. Een echte uit het oog springende track is de Markus Schulz Big Room Reconstruction van "Greece 2000" van Three Drives On A Vinyl. Het kenmerkende geluid van een tijdloze plaat en de karakteristiek progressive trance sound van Markus Schulz brengen menig danceliefhebber in extase. Dat ook Markus niet vies is van een mash-up, bewijst hij met de op z'n zachtst gezegd geniale samenvoeging van klappers van Rex Mundi ("Perspective") en Ronski Speed ("The Space We Are"), getiteld "The Perspective Space". De vierde mix is verzorgt door de beide heren van Cosmic Gate. Zij volgen eigenlijk dezelfde lijn als de voorafgaande dj's. Ook hun mix bevat de nodige platen uit de oude doos, die het vandaag de dag nog steeds goed doen. Voorbeelden hiervan zijn "Dream Machine" van Ton T.B., "Airwave" van Rank 1 en natuurlijk de Cosmic Gate remix van "Fly Away" van Vincent de Moor.
Last but not least; Andy Moor! Deze dj van formaat heeft het genoegen gehad om de vijfde en laatste cd te mixen. Kort geleden is zijn mixcompilatie "Breaking The Silence volume 2" gereleased en nu is hij gewoon weer van de partij. Deze Engelsman weet telkens weer een stilte te doorbreken en met deze mix gaan alle remmen lekker los. Een mooie intro verzorgt met "Crossroads" van Rio Addicts brengt je allereerst in de vakantie stemming en ten tweede zijn dit soort geluiden erg lekker voor de trommelvliezen. Een hoogtepunt van deze mix, is de knallende samenwerking van Lange en Gareth Emery van een paar jaar geleden. "Another Me, Another You" bevat zoveel power dat je gewoon niet in je stoel kunt blijven zitten, je moet gewoon mee dansen.
Vijf cd's gemixt door vijf van 's werelds grootste (trance) dj's, allemaal met hun eigen karakter en sound. Allen hebben hun positie dubbel en dwars verdiend en houden het trancevuur brandend. Allemaal worden ze (net als ons luisteraars, feestgangers, muziekfreaks) verbonden door hun liefde voor muziek. Dit is te merken in alle facetten van de mix cd's. Op het gebied van de keuze van tracks en mixtechnisch is er niets op aan te merken. Wat ons betreft mag Armin van Buuren jaarlijks terug keren met zo'n groot trancefestijn als deze!
Score: 95/100
www.astateoftrance.com
www.armadamusic.com
www.armadamusic.tv
www.arminvanbuuren.com
www.pauloakenfold.com
www.markusschulz.com
www.cosmicgate.com
www.andymoor.com
Allereerst Armin van Buuren, het opperhoofd van het Armada label, het brein achter wat waarschijnlijk de meest geliefde radioshow ter wereld is (en misschien wel verder, misschien wordt er elders in dit sterrenstelsel ook wel naar Armin geluisterd!). Armin heeft speciaal voor deze feestelijke gebeurtenis het anthem gemaakt. Dit anthem heeft hij geproduceerd onder zijn wel bekende Gaia alias en heet "Status Excessu D". Deze track is natuurlijk ook van de partij op zijn mix, welke we starten met "Tuvan", eveneens een track van Armin's alias Gaia. Een speciale intro versie van deze track zorgt ervoor dat je vanaf het begin af aan opgeslurpt wordt in deze mix. Voor de rest wordt de mix van Armin gekenmerkt door het nodige mash-up geweld, welke we allemaal wel een keer voorbij hebben horen komen in de radioshow.
De tweede cd van dit feestpakket komt van één van de pioniers van de dancescene, namelijk Paul Oakenfold. Na een carrière van 20 jaar staat Paul Oakenfold nog steeds aan de frontlinie van de scene, om zijn geluid en passie voor muziek over de gehele wereld ten toon te spreiden. In de mix van Paul Oakenfold komen, net als bij die van Armin van Buuren (en de rest van de dj's die een cd hebben gemixt voor deze compilatie), een verscheidenheid aan tracks voorbij. Van klassiekers tot het meer recentere spul. "Not Over Yet" van Grace is toch wel een track, die men kan aanduiden als klassieker. In de Robert Vadney remix weet deze track nog steeds de juiste snaar te raken. Naast deze track komen nog meer klassiekers in een ander jasje voorbij. Neem nu "Southern Sun" van Paul Oakenfold en "Bullet In The Gun" van Planet Perfecto. De re-release van de toonaangevende Goa mix van Paul Oakenfold, moet de inspiratie geweest zijn voor Paul's hagelnieuwe track, genaamd "Tokyo", een echte goa-trance knaller!
De Duits-Amerikaanse mastermind Markus Schulz neemt de derde cd voor zijn rekening. De nummer 8 in de DJ-Mag verkiezing en jarenlange vriend van de show heeft ook een overzicht gemaakt van zijn all-time favorieten. Een echte uit het oog springende track is de Markus Schulz Big Room Reconstruction van "Greece 2000" van Three Drives On A Vinyl. Het kenmerkende geluid van een tijdloze plaat en de karakteristiek progressive trance sound van Markus Schulz brengen menig danceliefhebber in extase. Dat ook Markus niet vies is van een mash-up, bewijst hij met de op z'n zachtst gezegd geniale samenvoeging van klappers van Rex Mundi ("Perspective") en Ronski Speed ("The Space We Are"), getiteld "The Perspective Space". De vierde mix is verzorgt door de beide heren van Cosmic Gate. Zij volgen eigenlijk dezelfde lijn als de voorafgaande dj's. Ook hun mix bevat de nodige platen uit de oude doos, die het vandaag de dag nog steeds goed doen. Voorbeelden hiervan zijn "Dream Machine" van Ton T.B., "Airwave" van Rank 1 en natuurlijk de Cosmic Gate remix van "Fly Away" van Vincent de Moor.
Last but not least; Andy Moor! Deze dj van formaat heeft het genoegen gehad om de vijfde en laatste cd te mixen. Kort geleden is zijn mixcompilatie "Breaking The Silence volume 2" gereleased en nu is hij gewoon weer van de partij. Deze Engelsman weet telkens weer een stilte te doorbreken en met deze mix gaan alle remmen lekker los. Een mooie intro verzorgt met "Crossroads" van Rio Addicts brengt je allereerst in de vakantie stemming en ten tweede zijn dit soort geluiden erg lekker voor de trommelvliezen. Een hoogtepunt van deze mix, is de knallende samenwerking van Lange en Gareth Emery van een paar jaar geleden. "Another Me, Another You" bevat zoveel power dat je gewoon niet in je stoel kunt blijven zitten, je moet gewoon mee dansen.
Vijf cd's gemixt door vijf van 's werelds grootste (trance) dj's, allemaal met hun eigen karakter en sound. Allen hebben hun positie dubbel en dwars verdiend en houden het trancevuur brandend. Allemaal worden ze (net als ons luisteraars, feestgangers, muziekfreaks) verbonden door hun liefde voor muziek. Dit is te merken in alle facetten van de mix cd's. Op het gebied van de keuze van tracks en mixtechnisch is er niets op aan te merken. Wat ons betreft mag Armin van Buuren jaarlijks terug keren met zo'n groot trancefestijn als deze!
Score: 95/100
www.astateoftrance.com
www.armadamusic.com
www.armadamusic.tv
www.arminvanbuuren.com
www.pauloakenfold.com
www.markusschulz.com
www.cosmicgate.com
www.andymoor.com
Tracklists
CD1 - Armin van Buuren
- Gaia – Tuvan (Intro Mix)
- Adam White & Andy Moor presents Whiteroom – The White Room
- Above & Beyond – No One On Earth (Gabriel & Dresden Remix)
- Arksun – Arisen
- Galen Behr vs Hydroid – Carabella (Galen Behr vs Orjan Nilsen Remix)
- Peter Martijn Wijnia presents Majesta vs DJ Shah feat. Adrina Thrope – Who Will Find Me In The End (Armin van Buuren Mash Up)
- Enmass – CQ (Seek You)
- Dogzilla – Without You (John O'Callaghan Remix) (Armin van Buuren Edit)
- L.S.G. – Netherworld (Oliver Prime Remix)
- Alex M.O.R.P.H. – Walk The Edge (Alex M.O.R.P.H. B2B Woody van Eyden Mix)
- Robert Nickson – Spiral
- Stoneface & Terminal – Stardust vs Dash Berlin with Cerf, Mitiska & Jaren – Man On The Run vs Rex Mundi feat. Susana – Nothing At All (Armin van Buuren Mash Up)
- Sophie Sugar vs Sunlounger – Lost Together (Armin van Buuren Mash Up)
- Selu Vibra – Divine
- Armin van Buuren presents Gaia – Status Excessu D (ASOT 500 Theme)
CD2 - Paul Oakenfold
- Grace – Not Over Yet (Robert Vadney Remix)
- Interstate – I Found You
- Peter Martin presents Anthanasia – Perfect Wave
- Chakra – Home
- Ascension – Someone (Robert Vadney Remix)
- Paul Oakenfold – Southern Sun (Roman Hunter Remix)
- Solarstone – Seven Cities (V-One's Living Cities Remix)
- Planet Perfecto – Bullet In A Gun (Nat Monday Remix)
- Insigma – Open Our Eyes
- Paul Oakenfold feat. Matt Goss – Firefly (Nat Monday Remix)
- Paul Oakenfold – Tokyo
- DJ Misjah & DJ Tim – Access
CD3 - Markus Schulz
- Interstate – Remember Me (Shawn Mitiska & Tyler Michaud Remix)
- Audioholics – External Key
- Perry O'Neil – Wave Force
- Three Drives On A Vinyl – Greece 2000 (Markus Schulz Big Room Remix)
- Rex Mundi vs Ronski Speed feat. Sir Adrian – The Perspective Space (Markus Schulz Mash Up)
- Funabashi – Daylight
- Probspot – Blueberry
- Mark Otten – Tranquility (Markus Schulz Coldharbour Remix)
- Airwave – When Things Go Wrong
- Albion – Air
- Mr. Pit – Shana (Duderstadt Progressive Dub)
- Elevation – Biscayne
- Bedrock – Heaven Scent
CD4 - Cosmic Gate
- Viframa – Cristalle (Katana's Intro Mix)
- Darren Tate vs Jono Grant – Let The Light Shine In
- Young Parisians feat. Ben Lost – Jump The Next Train (Kyau vs Albert Remix)
- DJ Ton TB – Dream Machine (Marco V Mix)
- Basic Dawn – Pure Thrust (NU NRG Remix)
- Cosmic Gate feat. Jan Johnston – I Feel Wonderful
- Solar Stone – Solarcoaster
- Pulser – My Religion
- Rank 1 – Airwave
- Plastic Boy – Silver Bath
- Reeloop – Fucking Society
- Cosmic Gate – Ultra Curve
- Jurgen Vries – The Theme (Dumonde Remix)
- Vincent De Moor – Fly Away (Cosmic Gate Remix)
CD5 - Andy Moor
- Rio Addicts – Crossroads
- Ridgewalkers feat. El – Find (Andy Moor Remix)
- Yilmaz Althanan – Eighties
- RR Workshop – Electrolux
- Super8 & Tab – Helsinki Scorchin'
- Andy Moor vs Orkidea – Yearzero (Andy Moor's First Light Mix)
- Niklas Harding presents Arcane – Ice Beach
- David West feat. Andreas Hermansson – Larry Mountains 54
- Andy Moor – Halcyon
- Lange feat. Sarah Howells – Out Of The Sky (Kyau & Albert Remix)
- Lange vs Gareth Emery – Another You Another Me
- Hammer & Bennett – Language
- Maor Levi – Reflect
- Rex Mundi – Sunrise In Ibiza (Drive Mix)
29 opmerkingen
Die score vind ik toch echt VEEL te ver gaan. Uitgekauwde classics die wel al op 6 Armada cd's zijn tegen gekomen 
Dikke plus zeker verdiend voor de mash-ups, maar veel bijzonders brengt deze cd niet, 80/100 was meer op zijn plek geweest.
O ja, en 3x Status Excessu D, kom op zeg
Dikke plus zeker verdiend voor de mash-ups, maar veel bijzonders brengt deze cd niet, 80/100 was meer op zijn plek geweest.
O ja, en 3x Status Excessu D, kom op zeg
laatste aanpassing
Uitspraak van Too Many Daves op zaterdag 30 april 2011 om 17:19:O ja, en 3x Status Excessu D, kom op zeg
Als je de cd's had geluisterd had je geweten dat dat een typfout is in het bovenstaande artikel. Cd2 eindigt bij nummer 12, en Cd 3 bij 13.
Naar mijn mening is het wel een hele goede compilatie, en geeft het een mooie samenvatting van 500 afleveringen ASOT.
laatste aanpassing
Als je de cd's had geluisterd had je geweten dat dat een typfout is in het bovenstaande artikel. Cd2 eindigt bij nummer 12, en Cd 3 bij 13.
Het vreemd is dat de tracklists wel goed in het invoerveld staan, dus ik kan de foutieve nummers niet eens weghalen
Thanx voor de recensie. Goed om te horen dat het mixtechnisch goed in elkaar zit, want daar ontbreekt het bij zulke cds vaak aan. Toch twijfel ik nog of ik hem wel ga kopen, want het zijn inderdaad vrijwel allemaal platen die al op tig cds staan.
wat mij betreft een véél te hoge score; weinig nieuws onder de zon met deze cd. Als je de tracklist ziet had dit net zo goed een nieuwe editie van ASOT Classics kunnen zijn. Vind dat het daardoor ook niet lukt om de DJ's die de cd's gemixt hebben een eigen gezicht te geven.
Leuke compilatie, gemixt door interessant namen.
Leuk om zo in ene een aantal mixen van je favoriete dj's bijeen te hebben
Inhoudelijk vind ik het een aardige release, maar de gegeven score vind ik ook aan de erg hoge kant..
Natuurlijk veel bekende nummers, maar desalniettemin niet eens de tracks die mij het meest aanspreken uit afgelopen jaren.
Vind persoonlijk de mix van Paul Oakenfold misschien het meest zijn eigen karakter kennen
Leuk om af en toe eens op te zetten deze cd's, maar mijn voorkeur gaat uit naar nieuwer werk
Leuk om zo in ene een aantal mixen van je favoriete dj's bijeen te hebben
Inhoudelijk vind ik het een aardige release, maar de gegeven score vind ik ook aan de erg hoge kant..
Natuurlijk veel bekende nummers, maar desalniettemin niet eens de tracks die mij het meest aanspreken uit afgelopen jaren.
Vind persoonlijk de mix van Paul Oakenfold misschien het meest zijn eigen karakter kennen
Leuk om af en toe eens op te zetten deze cd's, maar mijn voorkeur gaat uit naar nieuwer werk
laatste aanpassing
Voor mij zijn de cd's van Markus Schulz en Andy Moor alleen interessant. De progressive sound uit periode 2004-2006 is gedenkwaardig voor mij, geen idee of dat tegenwoordig nog geproduceerd wordt? Labels als Coldharbour en Electronic Elements, mooie sfeervolle progressive klassiekers uit die tijd.
laatste aanpassing
Leuke recensie, de aangehaalde highlights geven een goede indruk van dit 'feestpakket' 
Interessante compilatie, al heb ik wel een dubbelgevoel bij de cd van Andy Moor. Opvallend dat daar veel progtrance nummers uit 2005 op staan en laat het meerendeel nou net in de ASOT 2005 yearmix zitten (die ik helemaal verrot heb gedraaid de afgelopen jaren).
Toch is het wel interessant om die nummers eens niet in combinatie met het mash-up achtige van die yearmix te horen.
De rest heb ik nog niet gecheckt.
Toch is het wel interessant om die nummers eens niet in combinatie met het mash-up achtige van die yearmix te horen.
De rest heb ik nog niet gecheckt.
9.5... beetje overdreven
Moet zeggen dat ik de meeste trance-recensies hier op partyflock de laatste tijd wel erg, erg juicherig vind. Vrijwel zonder uitzondering wordt er 80 punten of meer gegeven (met de 95 hier als extreme uitschieter). Komt er dan niks uit wat gewoon "redelijk" is?
Unfold van JOC krijgt een 8.8 terwijl de recensent (andere dan van deze recensie, I know) spreekt over "een aantal mindere momentjes"...
Daarnaast zijn ook niet alle recensenten even geweldig thuis in de huidige trancewereld (Paul Oakenfold nog aan de frontlinie??? Big Sky een dragende plaat op het vorige album van JOC? -lijkt me niet, de acoustische versie van die plaat staat erop als bonustrack aangezien dat nummer toen al 2 jaar oud was...)
Al met al is een beetje een kritische blik ook wel eens leuk. Zoals bij het album van Richard Durand. Daar mogen de anderen een voorbeeld aan nemen
Unfold van JOC krijgt een 8.8 terwijl de recensent (andere dan van deze recensie, I know) spreekt over "een aantal mindere momentjes"...
Daarnaast zijn ook niet alle recensenten even geweldig thuis in de huidige trancewereld (Paul Oakenfold nog aan de frontlinie??? Big Sky een dragende plaat op het vorige album van JOC? -lijkt me niet, de acoustische versie van die plaat staat erop als bonustrack aangezien dat nummer toen al 2 jaar oud was...)
Al met al is een beetje een kritische blik ook wel eens leuk. Zoals bij het album van Richard Durand. Daar mogen de anderen een voorbeeld aan nemen
laatste aanpassing
Uitspraak van verwijderd op dinsdag 3 mei 2011 om 11:40:Moet zeggen dat ik de meeste trance-recensies hier op partyflock de laatste tijd wel erg, erg juicherig vind. Vrijwel zonder uitzondering wordt er 80 punten of meer gegeven (met de 95 hier als extreme uitschieter). Komt er dan niks uit wat gewoon "redelijk" is?
Unfold van JOC krijgt een 8.8 terwijl de recensent (andere dan van deze recensie, I know) spreekt over "een aantal mindere momentjes"...
Daarnaast zijn ook niet alle recensenten even geweldig thuis in de huidige trancewereld (Paul Oakenfold nog aan de frontlinie??? Big Sky een dragende plaat op het vorige album van JOC? -lijkt me niet, de acoustische versie van die plaat staat erop als bonustrack aangezien dat nummer toen al 2 jaar oud was...)
Al met al is een beetje een kritische blik ook wel eens leuk. Zoals bij het album van Richard Durand. Daar mogen de anderen een voorbeeld aan nemen
Geheel mee eens
Uitspraak van verwijderd op dinsdag 3 mei 2011 om 11:40:Daarnaast zijn ook niet alle recensenten even geweldig thuis in de huidige trancewereld (Paul Oakenfold nog aan de frontlinie??? Big Sky een dragende plaat op het vorige album van JOC? -lijkt me niet, de acoustische versie van die plaat staat erop als bonustrack aangezien dat nummer toen al 2 jaar oud was...)
Dit is een uitspraak, waarin je onze mening tegenover jouw mening plaatst. Hier is absoluut niets mis mee, maar kom niet aanzetten dat het aan "trance kennis" ontbreekt bij onze groep recensenten.
Feedback is prima, maar wel graag met onderbouwde argumentatie
laatste aanpassing
Dit is een uitspraak, waarin je onze mening tegenover jouw mening plaatst. Hier is absoluut niets mis mee, maar kom niet aanzetten dat het aan "trance kennis" ontbreekt bij onze groep recensenten.
Ik denk dat je wat betreft beide zaken niet kunt spreken van een mening, maar van iets wat redelijk algemeen geaccepteerd is. Andersom gezegd; als je als recensent een dergelijke aanname neerzet "Paul Oakenfold aan de Frontlinie" terwijl zoiets geenzins naar voren komt uit zijn verkoopcijfers, het terugkomen van zijn platen in setjes van anderen of het aantal luisteraars van zijn radioshow, dan moet je die ook kunnen staven.
Je kunt discussiëren over of het een goede DJ is, of hij mooie platen maakt. Maar frontlinie van de trance...nee. Zo'n uitspraak versterkt het idee van één grote juichrecensie Idem met een dragende plaat op een album... dat is niet een plaat die iedereen al jaren in huis heeft en als akoustische bonustrack nog eens terugkomt. Waarom is dat dan een dragende plaat?
Ah, jij hebt de George Acosta recensie toevallig niet gelezen zeker?
Ga ik doen
*edit* Done, en inderdaad...dat is wél kritisch
laatste aanpassing
Kijk, naar mijn mening ben je selectief in je oordeel Rallie. Je vist er een paar hoog beoordeelde recensies uit én je pikt een zin uit een recensie met een bewering, allemaal los van het totaalplaatje.
John's bekendste plaat (voor die periode) en tevens de plaat die het album kenmerkt, verwachtingen schept voor de rest van de inhoud én waarvoor je het album in eerste instatie zou willen kopen (zeker ook in die nog niet uitgebrachte versie). Dat noem ik dan wel een dragende plaat.
Die enkele mindere momentjes (een minder uitgewerkte plaat en een minder passende plaat) zijn, als je de hele review nog eens goed leest, goed afgewogen tegen de rest van de prima inhoud. Vandaar dat de cd geen 100/100 scoort en ie qua beoordeling net wat minder scoort dan voorganger Never Fade Away.
Uitspraak van verwijderd op dinsdag 3 mei 2011 om 21:25:Waarom is dat dan een dragende plaat?
John's bekendste plaat (voor die periode) en tevens de plaat die het album kenmerkt, verwachtingen schept voor de rest van de inhoud én waarvoor je het album in eerste instatie zou willen kopen (zeker ook in die nog niet uitgebrachte versie). Dat noem ik dan wel een dragende plaat.
Uitspraak van verwijderd op dinsdag 3 mei 2011 om 11:40:Unfold van JOC krijgt een 8.8 terwijl de recensent (andere dan van deze recensie, I know) spreekt over "een aantal mindere momentjes"...
Die enkele mindere momentjes (een minder uitgewerkte plaat en een minder passende plaat) zijn, als je de hele review nog eens goed leest, goed afgewogen tegen de rest van de prima inhoud. Vandaar dat de cd geen 100/100 scoort en ie qua beoordeling net wat minder scoort dan voorganger Never Fade Away.
laatste aanpassing
Ik vind júist dat het totaalplaatje bij veel recensies hier niet wordt weerspiegeld door de eindscore, en vaak ook niet door de toelichting. Mindere zaken worden gemarginaliseerd, beter dingen worden ontzettend uitvergroot. Een 8.8 betekent bij mij "echt heel goed". Dat is op school ook zo
Met je redenering over een dragende plaat ben ik het ook absoluut niet eens, maaruh...
ik vermoed dat we het hier niet over eens gaan worden. Let's agree to disagree.
Met je redenering over een dragende plaat ben ik het ook absoluut niet eens, maaruh...
ik vermoed dat we het hier niet over eens gaan worden. Let's agree to disagree.
Uitspraak van verwijderd op dinsdag 3 mei 2011 om 21:25:Andersom gezegd; als je als recensent een dergelijke aanname neerzet "Paul Oakenfold aan de Frontlinie" terwijl zoiets geenzins naar voren komt uit zijn verkoopcijfers, het terugkomen van zijn platen in setjes van anderen of het aantal luisteraars van zijn radioshow, dan moet je die ook kunnen staven.
En jij houdt dit soort gegevens exact bij????
Morgen ligt ie op de deurmat ...ben benieuwd!!
Prima compilatie. Vooral de cds van Paul Oakenfold, Markus Schulz en Andy Moor spreken mij aan. Wat ik ook erg fijn is de combi van klassiekers en recenter werk!
laatste aanpassing
Godnondeju!!! heb alleen nog maar de mix van Armin half geluisterd, lekker zoals ik van Armin z'n mixalbums gewend ben; zweverig en uptempo
Mix van Paul Oakenfold al beetje doorheen geskipt, dikke pluspunten voor de platenkeuze! (Tokyo aan t eind, waar ie z'n set op ASOT 500 mee opende notabene / Acces, wat een wereldplaat blijft dat ook
)
Mix van Paul Oakenfold al beetje doorheen geskipt, dikke pluspunten voor de platenkeuze! (Tokyo aan t eind, waar ie z'n set op ASOT 500 mee opende notabene / Acces, wat een wereldplaat blijft dat ook
)
wat een geweldige cd en vooral de cd van cosmic gate,lekkere oude tracks en een mooie melodie
Die van Cosmic Gate is geweldig!
Toch wel een beetje jammer van "Fucking Society"
Toch wel een beetje jammer van "Fucking Society"
Een geniale mix...
@ Thijsje, wees blij dat ze niet die house- versie ertussen pleurden?
Vind het wel tof dat ASOT 500 een Hardtrance sausje van CG heeft gekregen..
Oakenfold brengt gewoon ook enorme classics mee..
Ik begrijp alleen niet goed waarom men tijdens het feest zelf niet zulke heerlijke klassiekers draaide en vooral veel techtrance anti-climax remixes van het origineel.
@ Thijsje, wees blij dat ze niet die house- versie ertussen pleurden?
Vind het wel tof dat ASOT 500 een Hardtrance sausje van CG heeft gekregen..
Oakenfold brengt gewoon ook enorme classics mee..
Ik begrijp alleen niet goed waarom men tijdens het feest zelf niet zulke heerlijke klassiekers draaide en vooral veel techtrance anti-climax remixes van het origineel.